Σκηνικό σκληρής μάχης στήθηκε από την κυβέρνηση. Από τη μια, οι εκπρόσωποί της, από την άλλη, οι εκπρόσωποι της τρόικας. Στο τραπέζι ήρθαν πολλά σχέδια, πολλές προτάσεις, διατυπώθηκαν και συμφωνίες και διαφωνίες. Σίγουρα επικρατεί σύγχυση για το διαμορφούμενο τελικό σχέδιο και ασάφεια, τροφοδοτημένη και από την ίδια την κυβέρνηση. Όμως, παρ’ όλα αυτά ο άξονας της πολιτικής που συμφωνήθηκε είναι απολύτως σαφής. Η νίκη των εκπροσώπων της τρόικας είναι καθαρή σ’ όλα τα σημεία. Ακόμη και εκεί που η κυβέρνηση, με την προβλεπόμενη ρήτρα, ισχυρίζεται ότι νίκησε εκείνη.
Η αναχώρηση, εξάλλου της τρόικας, αφήνοντας πίσω ανοιχτό το πακέτο των μέτρων, δεν είναι υπέρ της κυβέρνησης, είναι εναντίον. Εκείνη επείγεται να έχουν όλα τελειώσει πριν τη συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ στις 8 Οκτωβρίου, για να είναι όλα έτοιμα στη Σύνοδο Κορυφής, στις 18 Οκτωβρίου, καθώς τότε σχεδιάζεται να τεθούν και τα «ελληνικά αιτήματα». Επιπλέον, επείγονται για να μην μένει χώρος για σενάρια που ανέφεραν ότι η τρόικα θέλει να πάει πίσω η έκθεση για την ελληνική οικονομία, άρα και η εκταμίευση της δόσης, ίσως και για μετά τις εκλογές στις ΗΠΑ…
Τι πέτυχε η τρόικα που να μας επιτρέπει να λέμε ότι περνάει την ακραία εκδοχή της γραμμής της; Πρώτον, επέβαλε πλήρως τη δική της άποψη ως προς τη σύνθεση των 11,6 δισ. ευρώ. Άνω των 7 δισ. αφορούν ευθέως μισθούς και συντάξεις, πετυχαίνοντας έτσι δύο στόχους ταυτόχρονα: σίγουρο ταμειακό αποτέλεσμα και, για να μην ξεχνάμε την εσωτερική υποτίμηση, ενίσχυση της πολιτικής της για επιβάρυνση της εργασίας. Δεύτερον, προώθησε το σχέδιό της για μονιμότερες ανατροπές θεσμών που δύσκολα ανακτώνται στο μέλλον. Για παράδειγμα, επιβάλλει την αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης και μάλλον θα επιτύχει μέρος των αιτημάτων που έθετε το γνωστό e-mail προς το υπουργείο Εργασίας, όπως οι συλλογικές συμβάσεις, οι μέρες εργασίας, το ύψος της αποζημίωσης ή το ύψος των ασφαλιστικών εισφορών. Προωθεί επίσης μια φορολογική λογική άκρως συντηρητική, αλλά που θα φέρει έσοδα. Τρίτον, αποδέχτηκε μεν τις προτάσεις, τα λεγόμενα ισοδύναμα μέτρα που πρότεινε η κυβέρνηση ή κάποιοι εταίροι της, αλλά ως πρόσθετα μέτρα! Ασφαλώς, είναι καλυμμένα με τη ρήτρα ότι, αν πιαστούν οι στόχοι, τότε θα μειώνονται κάποια σκληρά μέτρα από το 2014. Αν δεν πιαστούν, όμως, οι στόχοι το 2013, που είναι βέβαιο, τότε θα παρθούν σκληρότερα μέτρα το 2014. Μάλιστα, πρέπει να ορισθούν αυτά από τώρα! Στην πραγματικότητα, δηλαδή, αυτό που ισχύει είναι ότι από τώρα έχουν παρθεί τα πρόσθετα μέτρα που θα χρειαστούν στο μέλλον και έτσι μοιάζει να γλιτώνει πολιτικά η κυβέρνηση, καθώς διατείνεται ότι τα κυοφορούμενα αυτές τις μέρες είναι τα τελευταία μέτρα. Τέταρτον, καθώς μερικά μέτρα θα ισχύουν αναδρομικά και για μέρος του 2012 είναι και συμπληρωματικά αφού προβλέπεται ότι οι στόχοι δεν θα πιαστούν.
Η γερμανική στρατηγική
Σημειώναμε και στο προηγούμενο φύλλο μας: Η γερμανική στρατηγική από την αρχή της διαβούλευσης ήταν να ψηφισθούν όλα τα μέτρα τώρα, μαζί και τα σκληρά. Η Γερμανία πιέζεται από τις επικίνδυνες εξελίξεις σε Ισπανία και Ιταλία και θέλει να είναι «απερίσπαστη» από το ελληνικό ζήτημα.
Στο πολιτικό πεδίο η Γερμανία δεν εμπιστεύεται καθόλου τη σταθερότητα της κυβέρνησης και στο κοινωνικό πεδίο όλοι προεξοφλούν οξύτατες κοινωνικές αντιδράσεις. Μπροστά στο ενδεχόμενο μιας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και με δεδομένο ότι δεν μπορούν να εφαρμόσουν, χωρίς επικίνδυνα μεγάλο κόστος, το σχέδιο εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη, η Γερμανία ανέβασε τώρα τον πήχη και κρατά εξαιρετικά σκληρή ανελαστική στάση.
Εν τω μεταξύ, οι φιλελληνικές δηλώσεις που γίνονται από ευρωπαϊκές ηγεσίες, αν και πάντοτε αμφίσημες, π.χ. «κανείς δεν επιθυμεί να φύγει η Ελλάδα από την ευρωζώνη, αλλά το ερώτημα είναι εάν έχει εκπληρώσει τους όρους της δεύτερης δανειακής σύμβασης» είπε ο Σόιμπλε μιλώντας στους ξένους ανταποκριτές στη χώρα του, εν τέλει, λειτουργούν ως πρέσα. Δηλαδή, ως κατάκτηση που πρέπει να διαφυλαχθεί αντί πάσης θυσίας. Άρα δεχθείτε τα μέτρα, όλα και γρήγορα! Αυτή είναι η θέση του κ. Πρωθυπουργού.
Για τους δύο εταίρους της ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, τα πράγματα προφανώς είναι πολύ πιο δύσκολα, καθώς είχαν γεμίσει ως τώρα τα τραπέζια των διαβουλεύσεων με πάμπολλες κόκκινες γραμμές. Όμως, και οι δύο, δεν αφήνουν καμία αμφιβολία ότι, τελικά, για λόγους ευθύνης θα ψηφίσουν τα μέτρα. Να περάσει η χώρα τον κάβο, όπως λένε, ιδίως οι της ΔΗΜΑΡ. Μετά τη λήψη της δόσης των 31 δισ. υπάρχει ένα λιμάνι ελπίδας. Τι προσδοκούν όταν θα φτάσουν στο λιμάνι; Επιμήκυνση, μείωση επιτοκίων, αναδιάρθρωση, χρήματα για να κινηθεί η οικονομία και άλλα πολλά...
Οι δύο εταίροι ελίσσονται, αλλά στο βάθος γνωρίζουν ότι βαρύνονται εξίσου και εις ολοκλήρον με τη ΝΔ στη συνείδηση των λαϊκών στρωμάτων. Πολύ σύντομα θα μάθουμε τις λεπτομέρειες των μέτρων, τα οποία πράγματι, όπως τα χαρακτήρισε ο Αλέξης Τσίπρας, «θα είναι πρωτοφανή για ευρωπαϊκή χώρα», μέρος ενός πειράματος που διεξάγεται και «παίρνει χαρακτηριστικά κοινωνικού ολοκαυτώματος». Οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί πρόσθεσε «διακινούν το τεράστιο ψέμα, χωρίς ενδοιασμούς και αναστολή» ότι «για να σωθεί η Ελλάδα, για να μη βγει από το ευρώ θα πρέπει να εξαντληθούν οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι, οι πιο αδύναμοι και οι ανήμποροι». Και ότι δήθεν «θα έβγαινε η Ελλάδα από το ευρώ, αν, αντί να πληρώσουν τα συνήθη θύματα, πλήρωναν εκείνοι που πρέπει και μπορούν».
Ρήγματα στη συγκυβέρνηση
Πόσο ισχυρή είναι η κυβέρνηση; Πώς θα αντιδράσει η βάναυσα πληττόμενη, και χωρίς καμία ελπίδα εξόδου, συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας; Αυτά είναι τα δύο κρίσιμα σημεία σήμερα. Τα συζητούν δε όχι μόνο στα λαϊκά καφενεία και τις διάφορες συντροφιές, αλλά και στα γραφεία των ηγετικών ελίτ του συστήματος, είτε στην ΕΕ είτε στην Ελλάδα.
Ύστερα από τα πρώτα δείγματα ρηγμάτων στο κυβερνητικό στρατόπεδο με την υπόθεση της Ζίμενς, στην οποία υποχώρησε η κυβέρνηση προ του κινδύνου να εμφανιστούν αντάρτες βουλευτές, και την υπόθεση των λιμανιών, ύστερα από τις συνεχείς δηλώσεις διαφοροποίησης από τα μέτρα, κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος ότι η ευστάθεια της κυβερνητικής συμμαχίας θα είναι η ίδια και μετά την είσοδο και υπερψήφιση του νομοσχεδίου για τα μέτρα. Έστω και αν εισαχθεί με τη μορφή ενός άρθρου.
Όσο για τις κοινωνικές αντιδράσεις, μπροστά μας έχουμε τη γενική απεργία της Τετάρτης. Εκτός από τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ θα συμμετέχει και η ΓΣΕΒΕΕ, γεγονός πολύ σημαντικό. Οι προβλέψεις είναι πολύ ενθαρρυντικές για τη συμμετοχή και η Τετάρτη θα είναι μια νέα αφετηρία.
Ασφαλώς, ο κόσμος γνωρίζει ότι με μια απεργία δεν ανατρέπεται μια κυβέρνηση. Γνωρίζει, όμως, επίσης ότι η ανατροπή της κυβέρνησης Παπανδρέου, η υποχρέωση σε παραίτηση της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, υπήρξαν έργο των τότε απεργιών, διαδηλώσεων, απλών δράσεων του πλήθους που πλημμύρισε τις πλατείες. Όλα αυτά είναι τώρα απολύτως ενεργός μνήμη και θα φανεί ελπίζουμε, το επόμενο διάστημα.
Παύλος Κλαυδιανός
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Το ΕΠΙΟΣΥ INFO ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω e-mail έτσι ώστε να αφαιρεθεί. Σχόλια με αναφορές σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις , υβριστικά ή συκοφαντικά θα αφαιρούνται!