EPIOSYINFO NEWS
latest

728x90

468x60

Uber - Google: Το χρήμα (τους) στο λαιμό σου

Κωστής Χριστοδούλου 

Είναι πραγματικά ένα μυστήριο τι φόρους αποδίδει, αν αποδίδει, η Google στο ελληνικό κράτος από τις δραστηριότητες της στην χώρα μας. Ακόμη και η πολυδιαφημισμένη συμφωνία μισού εκατ. ευρώ μεταξύ του κρατικού ΕΟΤ με την Google έγινε με την εταιρεία που διαθέτει η τελευταία στην Ιρλανδία, χωρίς να καταλήγει δεκάρα τσακιστή στα ταμεία του κράτους. Αυτό είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου καθώς υπάρχει ένας χορός δεκάδων εκατομμυρίων στην διαφήμιση στο ελληνικό διαδίκτυο που εκμεταλλεύεται η Google και που είναι επίσης άγνωστο τι και αν καταλήγει στα ταμεία του ελληνικού κράτους.

AdTech Ad



Και μπορεί εδώ στην Ελλάδα αυτά να είναι "ψιλά γράμματα" - αν και δεν θα έπρεπε με τις ανάγκες που υπάρχουν για αύξηση των εσόδων - το ίδιο όμως συμβαίνει και στις περισσότερες χώρες του πλανήτη όπου δραστηριοποιούνται πολυεθνικές της "νέας οικονομίας". Όταν πριν από λίγες εβδομάδες οι οικονομικές υπηρεσίες της Βρετανίας έστειλαν τον λογαριασμό για την μια απόδοση φόρων  προηγούμενων ετών στην Google η τελευταία δεν έδειξε να "πέφτει από τα σύννεφα"  ούτε να αρνείται ότι διέπραττε φοροδιαφυγή.


Η αντίδραση της ήταν σαν "συγχαρητήρια, μας καταλάβατε - έστω και αργά -, να δώσουμε το ποσό που λέτε, να κλείσει όσο το δυνατόν πιο ήσυχα η υπόθεση". Αντίστοιχη είναι η στάση τόσο στην περίπτωση της χαμηλής φορολόγησης της στην Ιρλανδία, όσο και στο κυνήγι που έχει ξεκινήσει από την Κομισιόν και που έχει ξυπνήσει και τις κατά τόπους κυβερνήσεις ανά την Ευρώπη. Όταν μία εταιρεία ελέγχει απόλυτα αγορές,  όπως αυτή της διαφήμισης στο διαδίκτυο και όταν η αξία της ξεπερνάει το μισό τρισεκατομμύριο και μόνο το τελευταίο τρίμηνο του 2015 τα κέρδη της ήταν κοντά στα 5 δισ.  δολάρια, τα πρόστιμα και οι τιμωρίες που δέχεται είναι απλά παρανυχίδες, ούτε καν πονοκέφαλοι. Αντίθετα, για τις πεινασμένες για ρευστό τοπικές κυβερνήσεις είναι έστω μία έστω μικρή βοήθεια για τα αραχνιασμένα ταμεία τους.


Πάμε τώρα σε μια αντίστοιχη αλλά και ταυτόχρονα διαφορετική περίπτωση, αυτή της Uber. Πολύ πιο καινούργια στην αγορά δεν έχει να παρουσιάσει τα κέρδη της Google αλλά αντίθετα ζημιές, και όταν λέμε ζημιές εννοούμε αυτές που θα έκαναν οποιονδήποτε επενδυτή να τρομάξει και να φύγει τρέχοντας. Μόνο στο εννεάμηνο του 2015 η Uber είχε ζημιές ύψους 1,7 δισ. δολαρίων πολύ παραπάνω από τα έσοδα της που ήταν της τάξης των 1,2 δισ. δολαρίων το ίδιο διάστημα. Και όμως επενδυτές που την χρηματοδοτούν όπως η Apple, ο Τζεφ Μπέζος της Amazon και η Goldman Sachs βάζουν το χέρι στην τσέπη όποτε το χρειαστεί για να καλύψουν τις ζημιές της όσο αυτή επεκτείνεται σε νέες χώρες και σε νέες πόλεις. Ξέρουν πολύ καλά ότι όταν ξεκαθαρίσει τους τοπικούς ανταγωνιστές, και τις τιμές θα μπορεί να ανεβάσει - όπως το βράδυ της πρωτοχρονιάς στην Αυστραλία όπου οι τιμές ανέβηκαν έως και 8 φορές πάνω - όσο και ότι θα κερδίζουν από τον πολύ μεγαλύτερο όγκο.


Και σε αυτή την περίπτωση αυτό το περίφημο 1% του πληθυσμού του πλανήτη θα γίνει πιο πλούσιο εις βάρος του υπόλοιπου 99% αλλά ταυτόχρονα οι κατά τόπους κυβερνήσεις θα έχουν χάσει πάλι από έσοδα, φόρους και ασφαλιστικές εισφορές. Θα είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον, ένα χρόνο μετά, όταν πλέον η UBER θα έχει ένα αυξημένο στόλο συνεργαζόμενων αυτοκινήτων στην Ελλάδα να πραγματοποιούσε μία μελέτη το κράτος για το πόσα έσοδα (φορολογικά και ασφαλιστικά) έχει σε αντίστοιχο αριθμό UBER και ταξί. Για να κλείσουμε και αυτό το κεφάλαιο, δεν υπάρχει ανταγωνισμός - σε επίπεδο κόστους - ανάμεσα στις δύο υπηρεσίες. Όταν το Fortune στην Αμερική προσπάθησε να δώσει την απάντηση στο ερώτημα: τι θα στοίχιζε στην Uber αν οι οδηγοί αντι για συνεργάτες ήταν υπάλληλοι της, ο αριθμός στο τέλος της πράξης έγραφε 4,1 δισ. δολάρια, τα οποία λογικά θα επιβάρυναν ακόμη περισσότερο τις ήδη υπέρογκες ζημίες της.


Η Google και η Uber είναι μόνο δύο από τις χαρακτηριστικές περιπτώσεις "μονοπώλιου" της νέας εποχής που ο χρήστης ή ο καταναλωτής βλέπει το τυρί αλλά δεν βλέπει την φάκα. Το θέμα είναι γιατί δεν το βλέπουν και οι κυβερνήσεις που και έσοδα χάνουν και την ηθική υποχρέωση έχουν να προασπιστούν τις μονάδες ή τις τοπικές επιχειρήσεις που έχουν να ανταγωνισθούν απέναντι τους μεγαθήρια; Αρκετοί θα υποθέσουν ότι έχει να κάνει με την παγκοσμιοποιήση και την φιλελευθεροποίηση  της αγοράς στην όποια οι τοπικές κυβερνήσεις δεν μπορούν να προβάλουν και ιδιαίτερη αντίσταση. Κάποιοι άλλοι, κουτοπόνηρα, θα το δουν ότι είναι μια καλή "παρέμβαση" για να πιεστούν οι τιμές στην αγορά προς όφελος του τελικού καταναλωτή. Φθηνότερη διαφήμιση, σημαίνει ίσως χαμηλότερες τιμές στα προϊόντα, φθηνότερο κόμιστρο σημαίνει ανταγωνισμός τιμών στα ΜΜΜ, "πειρατικά" δωμάτια, μείωση των τιμών στα ξενοδοχεία και ένα έξτρα έσοδο για όσους διαθέτουν ένα άδειο ακίνητο σε ένα τουριστικό σημείο. Άσχετο αν από όλα αυτά χάνει και το ίδιο το κράτος. Η πραγματικότητα όμως είναι ότι οι περισσότερες κυβερνήσεις είναι "αδιάβαστες" γύρω από το θέμα και προτιμούν να το βάζουν κάτω από το χαλί περιμένοντας κάποιος άλλος να κάνει την αρχή.

Υπάρχει όμως και η άλλη άποψη. Αυτή που θέλει τις κυβερνήσεις λόγω της οικονομικής κρίσης πιο ευάλωτες σε κάθε μορφή πίεσης ή προσφοράς από αυτό το 1% που μαζεύει το χρήμα σταθερά τα τελευταία χρόνια. Ο Martin Wolf, o έμπειρος και βραβευμένος οικονομικός αναλυτής των Financial Times φοβάται μία κατάρρευση του κέντρου στον παγκόσμιο πολιτικό χάρτη, και στροφή των πολιτών παγκοσμίως τόσο προς τα αριστερά όσο και προς τα δεξιά και τον λαϊκισμό όσο συνεχίζονται  οι ανισότητες και  ο χρηματιστηριακός πλούτος. Πριν από λίγες ημέρες με άρθρο του στους FT ζήτησε να μπει ένα τέλος στην ασυδοσία της ελίτ της Δύσης. Μεταξύ των άλλων αναφέρει στο άρθρο του: " Η φορολόγηση πρέπει να γίνει πιο δίκαιη. Οι κάτοχοι κεφαλαίου, οι πιο επιτυχημένοι διαχειριστές κεφαλαίου και κάποιες κυρίαρχες εταιρείες απολαμβάνουν εξαιρετικά χαμηλή φορολόγηση των κερδών τους. Δεν αρκεί για τους επιχειρηματικούς ηγέτες να συνεχίσουν να επιμένουν ότι δεν παραβιάζουν τους νόμους. Αυτός δεν είναι ένας ικανοποιητικός ορισμός για την ηθική συμπεριφορά. Η αντίληψη αυτή είναι εξαιρετικά υποκριτική, όταν η διαμόρφωση των νόμων αυτών καθορίζεται από οικονομικά συμφέροντα".

Εν κατακλείδι, πρέπει να δούμε (και) αυτό το πρόβλημα στα μάτια καθώς η κατάσταση μπορεί να ξεφύγει πολύ πιο πέρα από την οικονομική της διάσταση και να επεκταθεί στην κοινωνία και την πολιτική. Και είναι κάτι που θέλει αρκετά πιο υπεύθυνες, ενημερωμένες και δραστήριες κυβερνήσεις. Όσο το 1% θα κερδίζει εις βάρους του 99% χωρίς έλεγχο τόσο το παιχνίδι, και από τις δύο πλευρές, θα κινδυνεύει να βγει εκτός ελέγχου.






Με πληροφορίες από theguardian.com
πηγη





ΠΡΟΣΟΧΗ: Ορισμένα αναρτώμενα απο το διαδίκτυο, κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής) θεωρούμε οτι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!
« PREV
NEXT »

Facebook Comments APPID