Ποια είναι, όμως, η αλήθεια για το εφάπαξ;
Μέχρι τις 27 Ιούνη του 1997, που δημοσιεύτηκε ο νόμος 2512, το Ταμείο Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων (ΤΠΔΥ) χορηγούσε το εφάπαξ με βάση τον τελευταίο μισθό που έπαιρνε ο ασφαλισμένος πριν την υποβολή της αίτησης συνταξιοδότησης. Προκειμένου να καταργηθεί αυτή η ρύθμιση και να υπολογίζονται πια οι ασφαλιστέες αποδοχές με βάση τις αποδοχές της τελευταίας πενταετίας, οι καρεκλοκένταυροι του ΔΣ του ΤΠΔΥ και οι αστικοποιημένοι συνδικαλιστές της ΑΔΕΔΥ «ανακάλυψαν» τις μεγάλες αυξήσεις που έπαιρναν οι δικαστικοί την τελευταία χρονιά. Ισχυρίστηκαν τότε ότι οι δικαστικοί (που ενώ είχαν δικό τους ειδικό μισθολόγιο έπαιρναν κι αυτοί το εφάπαξ από το ΤΠΔΥ) αύξαναν σημαντικά το μισθό τους τον τελευταίο χρόνο και έτσι έπαιρναν μεγάλο εφάπαξ, με αποτέλεσμα να «ξεπατώνουν» το αποθεματικό που δημιουργήθηκε στο ΤΠΔΥ.
Με αρθρογραφία μας τότε αποδείξαμε ότι ναι μεν οι δικαστικοί έπαιρναν μεγάλες αυξήσεις στον τελευταίο μισθό και κατ’ επέκταση μεγάλο εφάπαξ, όμως δεν ήταν αυτός ο πραγματικός λόγος για τον οποίο ήθελαν να επιβάλουν την πενταετία στον τρόπο υπολογισμού των ασφαλιστέων αποδοχών. Παραθέτουμε ένα μεγάλο απόσπασμα από το άρθρο «Πως φτάσαμε στο πετσόκομμα του εφάπαξ στο δημόσιο».
«Το εφάπαξ ως τώρα υπολογιζόταν μ’ ένα σύνθετο μαθηματικό τύπο, που είχε σαν βάση το άθροισμα βασικού μισθού, χρονοεπιδόματος και ΑΤΑ του τελευταίου μισθού πριν βγει ο ασφαλισμένος στη σύνταξη. Η φιλοσοφία των συντακτών του μαθηματικού αυτού τύπου ήταν από τη μια να δίνει ένα πενιχρότατο ποσό στους δημόσιους υπάλληλους σαν εφάπαξ και από την άλλη το ΤΠΔΥ να δημιουργήσει μεγάλα αποθεματικά, που να τα αξιοποιεί κατά το δοκούν η εκάστοτε κυβέρνηση. Χαρακτηρίζουμε το καταβαλλόμενο εφάπαξ πενιχρότατο, γιατί αν τα ποσά αυτά καταθέτονταν σε μια τράπεζα ο δημόσιος υπάλληλος θα εισέπραττε μετά από 35 χρόνια πολύ περισσότερα χρήματα.
Με την επαίσχυντη τροπολογία διατηρείται μεν ο ίδιος ο μαθηματικός τύπος υπολογισμού του εφάπαξ, αλλάζει όμως η βάση του. Βάση δεν θα είναι πια ο βασικός μισθός και το χρονοεπίδομα του τελευταίου μισθού, αλλά ο μέσος τους όρος της τελευταίας πενταετίας πριν βγει στην σύνταξη ο δημόσιος υπάλληλος. Πετσοκόβεται δηλαδή το πενιχρότατο εφάπαξ.
Οι καρεκλοκένταυροι της ΑΔΕΔΥ και του ΔΣ του ΤΠΔΥ για να γλυκάνουν το πετσόκομμα του εφάπαξ, εξαιρούν από την ρύθμιση αυτή τους δημόσιους υπάλληλους που έχουν 31-35 χρόνια υπηρεσίας. Βασικό επιχείρημα των αλητήριων αυτών από το Νοέμβρη του 1996, γιατί από τότε ήταν έτοιμη η τροπολογία, είναι ότι θέλουν να προστατεύσουν τα αποθεματικά του ταμείου από τους δικαστικούς, που τον τελευταίο χρόνο, πριν βγουν στη σύνταξη, έπαιρναν μεγάλες αυξήσεις…
Από τον Νοέμβρη του 96, που πήραμε χαμπάρι την τροπολογία, θέσαμε τόσο προφορικά όσο και μέσα από την ΚΟΝΤΡΑ στους εργατοπατέρες της ΑΔΕΔΥ και στους τεχνοκράτες του ΔΣ του ΤΠΔΥ το εξής ζήτημα. Γιατί η πενταετία είναι σώνει και καλά μονόδρομος για τη διασφάλιση των αποθεματικών του Ταμείου από τις αρπακτικές διαθέσεις των δικαστικών και άλλων υπαλλήλων (διαθέσεις που υλοποιούνταν με την προσφυγή στα δικαστήρια που έβγαζαν αποφάσεις υπέρ των δικαστικών);
Βέβαια, δεν περιοριστήκαμε μόνο στο να θέσουμε κάποια ερωτήματα. Προχωρήσαμε σε πρακτικές προτάσεις που διασφάλιζαν τη συνέχιση της καταβολής του πενιχρότατου εφάπαξ σε σχέση πάντα με τις εισφορές που καταβάλλονταν…
Οι καρεκλοκένταυροι της ΑΔΕΔΥ και του ΔΣ του ΤΠΔΥ του Ταμείου κώφευαν όμως και έκαναν πως δεν καταλάβαιναν, γιατί στην ουσία άλλο πράγμα τους ενδιέφερε. Η καταλήστευση του ταμείου από τους δικαστικούς ήταν η πρόφαση για να επεκταθεί η πενταετία ως βάση υπολογισμού στους δημόσιους υπάλληλους που προσλήφθηκαν μέχρι τις 31/12/92, μιας και αυτό ισχύει γι’ αυτούς προσλήφθηκαν από 1/1/93, και όχι μόνο για το εφάπαξ.
Η εκτίμησή μας, ότι κάλλιστα θα μπορούσαν να μπλοκάρουν τους δικαστικούς και χωρίς την πενταετία, αποδείχτηκε περίτρανα με τις διατάξεις του άρθρου 3 του νομοσχέδιου (του νόμου πια 2512/1997) στο οποίο ενσωματώθηκε η αντεργατική τροπολογία».
Και καταλήγαμε: «Αποκαλύφθηκαν έτσι οι πραγματικές σκοπιμότητες των κροκοδείλιων δακρύων των εργατοπατέρων της ΑΔΕΔΥ, των τεχνοκρατών του ΔΣ του ΤΠΔΥ και της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, πως τάχα ενδιαφέρονται να μην κλέβουν οι δικαστικοί το Ταμείο. Στην ουσία ήθελαν να κλέβει το Ταμείο ακόμη περισσότερο τους δημόσιους υπάλληλους. Από την αρχή είχαν σκοπό να πετσοκόψουν το εφάπαξ των φτωχοδιάβολων δημόσιων υπαλλήλων, όπως είναι ο δάσκαλος, ο καθηγητής, η νοσηλεύτρια στο νοσοκομείο, ο εργάτης καθαριότητας κ.ά. και να επεκτείνουν όλες τις αντεργατικές ρυθμίσεις των αντιασφαλιστικών νόμων που ψήφισε η "επάρατος" δεξιά».
Η κυβέρνηση Σημίτη δεν ικανοποιήθηκε από την καθιέρωση στο ΤΠΔΥ του υπολογισμού των ασφαλιστέων αποδοχών με βάση την πενταετία, με την οποία μειώθηκε το καταβαλλόμενο εφάπαξ. Προχώρησε παραπέρα. Οι ασφαλιστέες αποδοχές της τελευταίας πενταετίας, σύμφωνα με το άρθρο 9 του νόμου 2512, διαιρούνταν με το 60, δηλαδή όσοι είναι οι μήνες των πέντε χρόνων. Με το νόμο όμως 3232/2004 οι ασφαλιστέες αποδοχές δεν διαιρούνται με το 60, αλλά με το 70. Ετσι, μειώθηκε παραπέρα ο μηνιαίος μισθός με τον οποίο υπολογίζεται το εφάπαξ. Γιατί είναι άλλο να διαιρείς με το 60 και άλλο με το 70.
Ηταν μια από τις τελευταίες αντεργατικές πράξεις της κυβέρνησης Σημίτη. Ο συγκεκριμένος νόμος ψηφίστηκε στις 12 Φλεβάρη του 2004. Ενα μήνα μετά έγιναν βουλευτικές εκλογές και τη σκυτάλη της επίθεσης ενάντια στο ΤΠΔΥ παρέλαβε η κυβέρνηση Καραμανλή.
Στις 30 Μάρτη του 2009, το ΔΣ του ΤΠΔΥ, χωρίς την παρουσία των εκπροσώπων της ΑΔΕΔΥ, αποφάσισε την καταβολή εισφοράς 2% για όλα τα επιδόματα, τα οποία δεν υπολογίζονταν για την καταβολή εισφορών στο ΤΠΔΥ. Αυτή η ρύθμιση αφορούσε μόνο τους δημόσιους υπάλληλους που είχαν προσληφθεί μέχρι τις 31/12/1992. Το ΔΣ του Ταμείου αποφάσισε, επίσης, να καταβάλει ο κάθε ασφαλισμένος μισό μισθό σε 36 δόσεις.
Πολύχρονη καταλήστευση
Επί δεκαετίες οι κυβερνήσεις κατσλήστευαν το ΤΠΔΥ, αρνούνταν να το ενισχύσουν με κρατική χρηματοδότηση, του επέβαλαν δανεισμό από τις τράπεζες, και το αποτέλεσμα ήταν το Ταμείο να μη μπορεί να καταβάλει το εφάπαξ και σαν επιστέγασμα επιβάλουν νέο χαράτσι στους ασφαλισμένους του ταμείου. Οι γραφειοκράτες της ΑΔΕΔΥ περιορίζονταν στο αγαπημένο τους σπορ της καταγγελιολογίας. Το ίδιο έκαναν και αυτή τη φορά, ξεχνώντας ότι έβαλαν πλάτη να περάσει ο υπολογισμός με βάση την πενταετία και ότι το 2002 ήταν αυτοί που εισηγήθηκαν να μπει χαράτσι στους νεοδιοριζόμενους στο δημόσιο ένας μισθός υπέρ του ΤΠΔΥ.Στο ΤΠΔΥ ήταν ασφαλισμένοι μόνο οι μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι και όχι οι αορίστου χρόνου. Τα χρόνια που πέρασαν, ακόμη και πριν το 2009, οι προσλήψεις μονίμων δημοσίων υπαλλήλων όλο και μειώνονταν, ενώ αυξάνονταν οι συνταξιοδοτήσεις. Ετσι μειώνονταν οι εισροές ασφαλιστικών εισφορών και αυξάνονταν οι υποχρεώσεις του Ταμείου, που δεν μπορούσε να τις ικανοποιήσει. Με το που μπήκε η Ελλάδα στη βαθιά καπιταλιστική κρίση και στην κινεζοποίησή της, ήταν επόμενο να πληγεί ακόμη περισσότερο το ΤΠΔΥ.
Η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου στην αρχή προχώρησε σε δύο μειώσεις του ήδη μειωμένου εφάπαξ. Παραλαμβάνοντας τη σκυτάλη η κυβέρνηση Σαμαρά προχώρησε με το νόμο 4093, το Νοέμβρη του 2012, σε νέα μεγάλη μείωση που ανήλθε στο 38,12% και τώρα σε μια ακόμη μείωση. Με όλες αυτές τις μειώσεις, η συνολική μείωση ανήλθε στο 52,5% του καταβαλλόμενου εφάπαξ!
Οπως αναφέραμε στην αρχή, το επιχείρημα του υπουργού Εργασίας είναι ότι δήθεν το καταβαλλόμενο εφάπαξ είναι πολύ μεγαλύτερο από τις εισφορές που καταβάλλουν οι ασφαλισμένοι και ότι με το τελευταίο πετσόκομμά του κατά 15% δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για να μη δημιουργηθούν νέα ελλείμματα στο Ταμείο. Επαναλαμβάνουμε: το εφάπαξ που δίνει το ΤΠΔΥ όλα αυτά τα χρόνια είναι μικρότερο απ’ αυτό που θα έπαιρνε ένας δημόσιος υπάλληλος εάν κατέθετε σε μια τράπεζα τα χρήματα που πληρώνει ως εισφορές στο ΤΠΔΥ.
Η κατάσταση του Ταμείου θα επιδεινωθεί, γιατί εκτός των αρνητικών παραγόντων που περιγράψαμε, θα έχουμε ακόμη λιγότερα έσοδα. Τα μοναδικά έσοδα του ΤΠΔΥ είναι οι εισφορές των εργαζόμενων και την περίοδο 2009-2014 έχουν μειωθεί σημαντικά, λόγω μείωσης των μισθών.
Αυτή η κατάσταση θα επιδεινωθεί, λόγω της συντελούμενης κινεζοποίησης και στο δημόσιο, που επιδιώκει την πλήρη αλλαγή των εργασιακών σχέσεων, τη συρρίκνωση των βασικών μισθών, αλλά και τη μείωση του αριθμού των εργαζόμενων.
Το ΤΠΔΥ δεν έγινε ελλειμματικό και ανήμπορο να καταβάλλει το εφάπαξ γιατί δήθεν έδινε μεγάλα ποσά. Η αλήθεια είναι πως και αυτό το Ταμείο βρέθηκε σε δραματική κατάσταση από τις αντεργατικές κυβερνητικές πολιτικές. Πολιτικές που πρέπει να αντιπαλέψει το εργατικό κίνημα. Μπορεί αυτό να φαντάζει ως μαξιμαλιστικό που προτάσσεται από αιθεροβάμονες, όμως δεν υπάρχει άλλη λύση! Στη σημαία μας πρέπει να γράψουμε: πλήρης ασφάλιση και πλήρης χρηματοδότησή της από τους καπιταλιστές και το αστικό κράτος.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Το ΕΠΙΟΣΥ INFO ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω e-mail έτσι ώστε να αφαιρεθεί. Σχόλια με αναφορές σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις , υβριστικά ή συκοφαντικά θα αφαιρούνται!