Υπάρχει μία δύσκολη, σημαντική στιγμή, που τα σκατά χτυπάνε τον ανεμιστήρα όπως λένε οι αμερικανοί, και γεμίζουν τον τόπο, και κάνουμε όοοολοι πως δεν τα βλέπουμε, βέβαια βρωμάνε παντού, και έχουν λερώσει τα πάντα αλλά να, ο πρώτος που θα πει “ρε παιδιά, γέμισε σκατά όλη η πλάση” – μάλλον θα τον βάλουν και να τα καθαρίσει.
Κάπως έτσι νιώθω με την ΠΟΛΙΤΙΚΗ (επαναλαμβάνω, πολιτική) αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής:
Σα να τους κοιτούν όλοι, να βλέπουν το πρόβλημα, αλλά προσέχουν μη λερωθούν πάνω του. Κάποιος άλλος, τελικά, θα καθαρίσει. Αν μείνω αρκετά σιωπηλός και δεν λερωθώ, την γλύτωσα σχετικά ανώδυνα, σου λέει.
Τελευταίο δείγμα είναι η οπλοφορία στην Βουλή.
Όποιος νομίζει ότι το να πάρεις όπλο είναι απλό, (νόμιμα τουλάχιστον), γελιέται. Υπάρχει μία διαδικασία που περιλαμβάνει και γιατρούς, γνωματεύσεις, μία δικλείδα ασφαλείας βρε αδελφέ, για να φυλαχθούν οι υπόλοιποι. Γιατρό λοιπόν. Που να μπορεί να βεβαιώσει ότι αυτός που το κρατάει το ρημάδι, δεν θα το κουνάει πέρα δώθε επειδή του την έδωσε, ούτε θα ξεχνάει πως δουλεύει το γαμημένο, ούτε επειδή θα θυμώσει θα του ‘ρθει να το βγάλει να χηρέψει καμία μάνα τσάμπα.
Όμως, η ζωή τα φέρνει βόλτα έτσι, τα σκατά βρίσκουν τον ανεμιστήρα, απλώνονται, και ξαφνικά, εκεί που τέλος πάντων υπήρχε μία συμφωνία κυρίων “πάρτο, αλλά μη μας κάνεις ρεζίλι”, τώρα κουμάντο για να πάρει όπλο έχει και ο τελευταίος σαλεμένος – επειδή είναι στην βουλή.
Δεν το ‘χανε προβλέψει αυτό.
Και ξαφνικά, να σου κάτι φωτογραφίες με τον πρωθυπουργό μας με αλεξίσφαιρο, να σου κάτι πάνω-να-πιάσω-το-όπλο-γιατί-τσαντίστηκα-με-τον-δήμαρχο, να σου κάτι καταγγελίες για πυροβολισμούς, να σου και ένας που δεν ξέρει πως δουλεύει ούτε από τις ταινίες ρε φίλε, και πυροβολάει στα αεροδρόμια, σκιάχτηκαν εκεί μέσα, είναι βλαμμένοι αυτοί, πάει η συμφωνία κυρίων, δεν περνάει τίποτα σου λέει. Κομμένη.
Μαλακίες δεν περνάει, αλλά άλλη συζήτηση αυτή.
Την υποκρισία πιάνω εγώ:
Δεν μου λες: Ο σαλεμένος, πριν φορέσει κοστούμι, φορούσε μαύρο μπλουζάκι με δάφνες, σήκωνε το χεράκι του, και κουβαλούσε φαλσέτα. Ή τσεκούρια, για να μη ξεχνιόμαστε. Ή κανα αυτόματο για το μεροκάματο ρε αδελφέ. Ή μπαζούκας ξέρω γω τι θα βρούνε εκει μέσα που πάνε και μαζεύονται. Ή βόμβες, που ακόμα δεν μάθαμε τι έγινε με αυτήν την ιστορία.
Τώρα σε πείραξε; Γιατί; Μπήκε στο σαλόνι σου;
Δηλαδή, ο σαλεμένος είναι καλά να το φοράει το κουμπούρι ΕΞΩ, αλλά ΜΕΣΑ κινδυνεύει η δημοκρατία; Έξω δεν κινδυνεύει η δημοκρατία; Η ο συνάνθρωπός μου, που βάζει τον κεφάλι του στον ντορβά, και χαλάει την μέρα του την βολή του και την ηρεμία του, και θα πάει να φωνάξει “γαμιέται ο ρατσισμός”, για να ξεπλύνει λίγο απ’ τα σκατά που κάνεις ότι δεν βλέπεις, δεν κινδυνεύει; Ο μετανάστης, που θέλει απλώς να πάει σπίτι του να περάσει άλλη μία μέρα, να δει την οικογένειά του, να της πει ξέρω γω δεν έχει ψωμί απόψε γιατί δεν έκλεψα (άλλη ιστορία, θα στην πω κάποια στιγμή) δεν κινδυνεύει;
Δεν θέλει πόρτα με ανιχνευτή εκεί; Είναι επικίνδυνος μόνο μέσα στην βουλή; Έξω είναι ακίνδυνος; Είναι δυνατόν, – ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ – να ανέχεσαι τον ίδιο άνθρωπο με όπλο έξω – αλλά όχι μέσα γιατί γυαλίζει το μάτι του;
Γεμίσαμε σκατά, γεμίσαμε και ανθρώπους που θέλουν απλώς να μη λερωθούν, μη φάνε καμία ξανάστροφη, και να χαζεύουν σιωπηροί το σκατό να κυλάει, μη τυχόν και τους ζητήσει κανείς να το καθαρίσουν και μπλέξουν. Και όταν τους πλησιάζει πολύ, έναν ανιχνευτή όπλων, ένα αλεξίσφαιρο και πεντέξι νοματαίους για φρουρά, και καθαρίσαμε.
Θα βγάλουν οι άλλοι το σκατό από τον τοίχο.
Ανιχνευτή υποκρισίας μόνο μη βάλουμε καμία μέρα, γιατί με τόσο data entry, το βλέπω να ζορίζεται.
Σα να τους κοιτούν όλοι, να βλέπουν το πρόβλημα, αλλά προσέχουν μη λερωθούν πάνω του. Κάποιος άλλος, τελικά, θα καθαρίσει. Αν μείνω αρκετά σιωπηλός και δεν λερωθώ, την γλύτωσα σχετικά ανώδυνα, σου λέει.
Τελευταίο δείγμα είναι η οπλοφορία στην Βουλή.
Όποιος νομίζει ότι το να πάρεις όπλο είναι απλό, (νόμιμα τουλάχιστον), γελιέται. Υπάρχει μία διαδικασία που περιλαμβάνει και γιατρούς, γνωματεύσεις, μία δικλείδα ασφαλείας βρε αδελφέ, για να φυλαχθούν οι υπόλοιποι. Γιατρό λοιπόν. Που να μπορεί να βεβαιώσει ότι αυτός που το κρατάει το ρημάδι, δεν θα το κουνάει πέρα δώθε επειδή του την έδωσε, ούτε θα ξεχνάει πως δουλεύει το γαμημένο, ούτε επειδή θα θυμώσει θα του ‘ρθει να το βγάλει να χηρέψει καμία μάνα τσάμπα.
Όμως, η ζωή τα φέρνει βόλτα έτσι, τα σκατά βρίσκουν τον ανεμιστήρα, απλώνονται, και ξαφνικά, εκεί που τέλος πάντων υπήρχε μία συμφωνία κυρίων “πάρτο, αλλά μη μας κάνεις ρεζίλι”, τώρα κουμάντο για να πάρει όπλο έχει και ο τελευταίος σαλεμένος – επειδή είναι στην βουλή.
Δεν το ‘χανε προβλέψει αυτό.
Και ξαφνικά, να σου κάτι φωτογραφίες με τον πρωθυπουργό μας με αλεξίσφαιρο, να σου κάτι πάνω-να-πιάσω-το-όπλο-γιατί-τσαντίστηκα-με-τον-δήμαρχο, να σου κάτι καταγγελίες για πυροβολισμούς, να σου και ένας που δεν ξέρει πως δουλεύει ούτε από τις ταινίες ρε φίλε, και πυροβολάει στα αεροδρόμια, σκιάχτηκαν εκεί μέσα, είναι βλαμμένοι αυτοί, πάει η συμφωνία κυρίων, δεν περνάει τίποτα σου λέει. Κομμένη.
Μαλακίες δεν περνάει, αλλά άλλη συζήτηση αυτή.
Την υποκρισία πιάνω εγώ:
Δεν μου λες: Ο σαλεμένος, πριν φορέσει κοστούμι, φορούσε μαύρο μπλουζάκι με δάφνες, σήκωνε το χεράκι του, και κουβαλούσε φαλσέτα. Ή τσεκούρια, για να μη ξεχνιόμαστε. Ή κανα αυτόματο για το μεροκάματο ρε αδελφέ. Ή μπαζούκας ξέρω γω τι θα βρούνε εκει μέσα που πάνε και μαζεύονται. Ή βόμβες, που ακόμα δεν μάθαμε τι έγινε με αυτήν την ιστορία.
Τώρα σε πείραξε; Γιατί; Μπήκε στο σαλόνι σου;
Δηλαδή, ο σαλεμένος είναι καλά να το φοράει το κουμπούρι ΕΞΩ, αλλά ΜΕΣΑ κινδυνεύει η δημοκρατία; Έξω δεν κινδυνεύει η δημοκρατία; Η ο συνάνθρωπός μου, που βάζει τον κεφάλι του στον ντορβά, και χαλάει την μέρα του την βολή του και την ηρεμία του, και θα πάει να φωνάξει “γαμιέται ο ρατσισμός”, για να ξεπλύνει λίγο απ’ τα σκατά που κάνεις ότι δεν βλέπεις, δεν κινδυνεύει; Ο μετανάστης, που θέλει απλώς να πάει σπίτι του να περάσει άλλη μία μέρα, να δει την οικογένειά του, να της πει ξέρω γω δεν έχει ψωμί απόψε γιατί δεν έκλεψα (άλλη ιστορία, θα στην πω κάποια στιγμή) δεν κινδυνεύει;
Δεν θέλει πόρτα με ανιχνευτή εκεί; Είναι επικίνδυνος μόνο μέσα στην βουλή; Έξω είναι ακίνδυνος; Είναι δυνατόν, – ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ – να ανέχεσαι τον ίδιο άνθρωπο με όπλο έξω – αλλά όχι μέσα γιατί γυαλίζει το μάτι του;
Γεμίσαμε σκατά, γεμίσαμε και ανθρώπους που θέλουν απλώς να μη λερωθούν, μη φάνε καμία ξανάστροφη, και να χαζεύουν σιωπηροί το σκατό να κυλάει, μη τυχόν και τους ζητήσει κανείς να το καθαρίσουν και μπλέξουν. Και όταν τους πλησιάζει πολύ, έναν ανιχνευτή όπλων, ένα αλεξίσφαιρο και πεντέξι νοματαίους για φρουρά, και καθαρίσαμε.
Θα βγάλουν οι άλλοι το σκατό από τον τοίχο.
Ανιχνευτή υποκρισίας μόνο μη βάλουμε καμία μέρα, γιατί με τόσο data entry, το βλέπω να ζορίζεται.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Το ΕΠΙΟΣΥ INFO ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω e-mail έτσι ώστε να αφαιρεθεί. Σχόλια με αναφορές σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις , υβριστικά ή συκοφαντικά θα αφαιρούνται!