H
ακτοπλοΐα στην Ελλάδα είναι ένα δύσκολο σπορ. Πόσοι ακτοπλόοι έφυγαν
με κέρδη από τον κλάδο; Μόλις δυο, διότι πρόλαβαν να… αποεπενδύσουν
νωρίς. Τι γίνεται με τους υπολοίπους; Μάλλον, το έχουν μετανιώσει.
Ο
κλάδος της ακτοπλοΐας έκανε ένα μεγάλο «μπαμ» τη περίοδο 2000 – 2005,
έχοντας προηγηθεί η «φούσκα» του χρηματιστηρίου. Την περίοδο εκείνη οι 5
κυριότεροι παίκτες (ΑΝΕΚ, ΝΕΛ, Blue Star, Superfast, Hellenic, Minoan)
ανανέωσαν το στόλο τους, επενδύοντας σε νέα πλοία, κυρίως με τη χρήση
δανειακών κεφαλαίων, βασισμένοι σε θετικές εκτιμήσεις των
μεσομακροπρόθεσμων προοπτικών του κλάδου.
Δυστυχώς,
οι προσδοκίες διαψεύστηκαν, κυρίως τα τελευταία 3 έτη, με τις 5
προαναφερθείσες εταιρείες να συσσωρεύουν ζημιές 500 εκατ., ενώ μόνο στο
πρώτο εξάμηνο οι ζημιές έφτασαν τα 94 εκατ. (πλην της HSW).
Ως
γνωστόν, οι μεγαλύτερες πληγές είναι τα καύσιμα και η μείωση του
μεταφερόμενου έργου. Σύμφωνα με διαθέσιμα στοιχεία, τη περίοδο 2008-11, η
κίνηση επιβατών μειώθηκε κατά 11,8, των αυτοκινήτων 8,3% και των φορτηγών κατά 18,3%, ενώ οι τιμές των καυσίμων κατά 39%, σε σχέση με το 2009.
Λύση για τις ακτοπλοϊκές: Άνοιγμα σε νέες χώρες, αλλά και αγορές
Η
Ελλάδα διαθέτει περί τις 200 τακτικές ακτοπλοϊκές γραμμές και 91
«άγονες». Κάθε χρόνο οι τακτικές και άγονες γραμμές αλλάζουν, αναλόγως
της εκδήλωσης ιδιωτικού ενδιαφέροντος.
Δυστυχώς,
η Ελλάδα δεν διαθέτει μια Ρυθμιστική Αρχή Λιμένων, η οποία θα σχεδίαζε
το κοστολογικό μοντέλο των γραμμών, αλλά και τις συνδέσεις, ώστε να
ελαχιστοποιείται ο κίνδυνος να μείνουν νησιά χωρίς σύνδεση και συνάμα,
καλύτερης αξιοποίησης του ακτοπλοϊκού στόλου.
Το υπουργείο Ναυτιλίας έχει λάβει εισηγήσεις για τη πλήρη εφαρμογή του συστήματος hub & spoke.
Δηλαδή, να χρησιμοποιούνται κάποια λιμάνια ως κομβικά, τα οποία θα
εξυπηρετούνται από κύριες γραμμές και - τα υπόλοιπα περιμετρικά λιμάνια
- να εξυπηρετούνται από τοπικές γραμμές. Π.χ. για να πάει κάποιος στις
Κυκλάδες να ταξιδεύει στην Σύρο και από εκεί, με άλλο πλοίο, να
μεταφέρεται στον τελικό προορισμό του.
Από την άλλη πλευρά, αναλυτές της αγοράς εκτιμούν ότι αποτελεί αναγκαιότητα η επίτευξη συνεργασιών ή και συγχωνεύσεων για τη συρρίκνωση του αριθμού των ακτοπλοϊκών εταιρειών.
Επίσης,
θεωρούν ως εναλλακτική λύση και τη δραστηριοποίηση των εταιρειών στην
ακτοπλοϊκή διασύνδεση της ηπειρωτικής Ελλάδας με την Τουρκία, σε αγορές του εξωτερικού, όπως η Ερυθρά και Μαύρη Θάλασσα.
Διέξοδος εκτιμάται ότι μπορεί να έρθει και από την μετατόπιση εστίασης της αγοράς από τη μετακίνηση επιβατών προς τη μεταφορά φορτηγών,
(εκμεταλλευόμενες τα ευρωπαϊκά προγράμματα), αφού πλέον υπάρχει έντονος
ανταγωνισμός και από τις αεροπορικές μεταφορές, ειδικά για τους ξένους
επισκέπτες.
Το
τελευταίο διάστημα πολλά ακούγονται για πτωχεύσεις εταιρειών. Διευθύνων
σύμβουλος εισηγμένης ακτοπλοϊκής εταιρείας δεν «μάσησε», πρόσφατα, τα
λόγια του.
Ανέφερε χαρακτηριστικά ότι οι μεγάλες ακτοπλοϊκές εταιρείες της Ελλάδας έχουν περάσει ουσιαστικά στον έλεγχο τραπεζών, ασκώντας κριτική – πέρα από το Δημόσιο – και στο λιμάνι του Πειραιά, επισημαίνοντας ότι δεν αποτελεί κόμβο.
Συνηθισμένοι
σε φουρτούνες οι ακτοπλόοι, καλούνται να αντιμετωπίσουν τον σκόπελο της
«κρίσης» με όσο το δυνατόν λιγότερες απώλειες σε κατασχέσεις πλοίων και
στοιχείων του ενεργητικού.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Το ΕΠΙΟΣΥ INFO ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω e-mail έτσι ώστε να αφαιρεθεί. Σχόλια με αναφορές σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις , υβριστικά ή συκοφαντικά θα αφαιρούνται!