Ενώ η πορεία της ελληνικής οικονομίας αποτελούν βασικό θέμα συζήτησης και ανάλυσης στα πρωτοσέλιδα των μεγάλων ευρωπαϊκών εφημερίδων και περιοδικών, προεξάρχοντος του γερμανικού Der Spiegel που θεωρεί πώς η πτώχευση της Ελλάδας είναι απαραίτητη έτσι ώστε να δρομολογηθεί μία νέα αρχή, στην Κεντρική Ευρώπη έχουν αρχίσει οι προετοιμασίες για τα δύο ραντεβού του Αντώνη Σαμαρά στο Βερολίνο και το Παρίσι, στις 24 και 25 Αυγούστου αντιστοίχως.
Για την αποτελεσματικότερη προετοιμασία αυτών των συναντήσεων που θα κρίνουν εν πολλοίς την ανακούφιση ή όχι της ελληνικής οικονομίας, οι Μέρκελ και Ολάντ θα συζητήσουν το ελληνικό ζήτημα στις 23 Αυγούστου σε ένα κρίσιμο για την Αθήνα τετ-α-τετ.
Προηγουμένως, στις 22 Αυγούστου ο Αντώνης Σαμαράς θα έχει συνάντηση στην Αθήνα με τον πρόεδρο του Eurogroup Ζαν Κλώντ Γιούνκερ , σε ένα πρώτο γύρο διαβουλεύσεων με άξονα την πολυσυζητημένη επιμήκυνση , την έκθεση προόδου της τρόικας, τη δόση του Φθινοπώρου και ενδεχομένως και το εν καιρώ νέο κούρεμα του ελληνικού χρέους που ως ζήτημα μπαίνει στην ατζέντα να πιστέψει κανείς τα δημοσιεύματα του πρακτορείου ειδήσεων «Reuters».
Αν για την ιταλική εφημερίδα «La Repubblica» το Βερολίνο προετοιμάζεται να πει «Αντίο στην Ελλάδα», για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Eurogroup και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά, ούτε και τόσο ακραία.
Στη Γερμανία έχει συσταθεί ένα πολιτικό μέτωπο, που Φιλελεύθεροι προς άγραν ψήφων προκειμένου να επιβιώσουν πολιτικά και Χριστιανοί Κοινωνιστές της Βαυαρίας, απαξάπαντες συνεργάτες της Άγκελα Μέρκελ, συνεπικουρούμενοι από διάφορα όχι πάντα απολύτως διαφανή τραπεζικά κέντρα και γνωστά– άγνωστα Think Tanks, χρησιμοποιούν το ελληνικό ζήτημα ως μείζον προεκλογικό χαρτί. Σε αυτό το πλαίσιο, ο γερμανικός τύπος αναπαράγει μία σειρά από δηλώσεις, υπονοούμενα και αναλύσεις που έχουν έναν κοινό παρονομαστή. Η Γερμανία πρέπει να εξωθήσει την Ελλάδα σε αποχώρηση από το ευρώ για παραδειγματισμό και μάλιστα τώρα που τα αντίστοιχα προβλήματα στην ισπανική και ιταλική οικονομία έχουν εισέλθει σε ένα εκρηκτικό στάδιο.
Επί της ουσίας, οι κύκλοι αυτοί λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο. Και ο ξενοδόχος στην περίπτωση αυτή είναι ο ίδιος ο Μπαράκ Ομπάμα ο οποίος δεν επιθυμεί να αντιμετωπίσει μία μείζονα οικονομική κρίση στην Ευρωζώνη και το ευρώ, τουλάχιστον έως τη διεξαγωγή των αμερικανικών προεδρικών εκλογών τον Νοέμβριο του 2012.
Ένας «δεύτερος» ξενοδόχος θα μπορούσε κάλλιστα να ήταν ο ίδιος ο μηχανισμός της Ευρωζώνης, αφού παρά τα περί του αντιθέτου λεχθέντα, κανένας, μα κανένας ευρωπαϊκός θεσμός δεν είναι προετοιμασμένος, ούτε καν γνωρίζει τις πραγματικές επιπτώσεις στην ευρωπαϊκή οικονομία από μία πτώχευση της Ελλάδας την ώρα μάλιστα που το ευρώ ταλανίζεται με την κρίση χρέους στην Ισπανία και την Ιταλία (πιθανότατα και πολύ σύντομα και στη Γαλλία).
Την ίδια ώρα, από την μάστιγα της δημοσιονομικής προσαρμογής του ευρωπαϊκού νότου, η γερμανική οικονομία έχει αρχίσει να αισθάνεται τις πρώτες επιπτώσεις στις οικονομικές στατιστικές της. Για μία χώρα που η οικονομία της βασίζεται σε ένα ποσοστό πάνω από 90% στην βιομηχανική της παραγωγή, μία πτώση στις εξαγωγές της και μία επιβάρυνση του οικονομικού – επενδυτικού κλίματος, αποτελούν στοιχεία μείζονος σημασίας.
Υπενθυμίζεται πώς οι εξαγωγές της Γερμανίας κατευθύνονται κατά κύριο λόγο στην ευρωπαϊκή κοινοτική αγορά και μάλιστα, σε ποσοστό άνω του 60%. Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους. Αυτός είναι και ο λόγος που οικονομικοί παράγοντες χλεύασαν με χαρακτηριστική επιθετικότητα την Τετάρτη, δηλώσεις γερμανών αξιωματούχων περί επιστροφής της Γερμανίας στο παραδοσιακό της νόμισμα... το μάρκο. «Μακάρι να γίνει κάτι τέτοιο. Με ένα ευλύγιστο και λιγότερο σκληρό ευρώ εμείς οι υπόλοιποι στην Ευρώπη θα αποκτήσουμε αμέσως την χαμένη μας ανταγωνιστικότητα», απάντησαν σκωπτικά ισπανοί και ιταλοί (και γάλλοι) οικονομολόγοι.
Με λίγα λόγια, η Ευρωζώνη, το Ευρώ και η Ελλάδα βρίσκονται στο επίκεντρο ενός μεγάλου επικοινωνιακού παιχνιδιού, που ο κάθε εταίρος και το κάθε επιχειρηματικό λόμπι (τράπεζες, βιομηχανία, ενέργεια, κατασκευαστικοί κλάδοι κ.λπ.) επιχειρούν να κατακτήσουν την καλύτερη δυνατή θέση πριν να κατασταλάξουν οι ευρωπαϊκοί μηχανισμοί στη λήψη εκείνων των μέτρων που θα λειτουργήσουν καταλυτικά στη διαχείριση της κρίση χρέους της ευρωπαϊκής οικονομίας. Η καταληκτική ημερομηνία για κάτι τέτοιο δεν μπορεί να είναι νωρίτερα του Οκτωβρίου και αργότερα του Φεβρουαρίου 2012-2013, όπως σημειώνουν έγκυροι οικονομικοί κύκλοι στο γυάλινο κτήριο της Κομισιόν στις Βρυξέλλες.
Η ιδιότυπη αυτή «Βαβυλωνία» που χαρακτηρίζει την τρέχουσα περίοδο τις τακτικές κινήσεις των ισχυρών οικονομικών παραγόντων στην Ευρωζώνη έχει ημερομηνία λήξης η οποία καθορίζεται από την αδιαφιλονίκητη ανάγκη της αποτελεσματικής διαχείρισης της κρίσης χρέους. Η αποτελεσματικότητα είναι ευθέως ανάλογη της περαιτέρω οικονομικής και πολιτικής ενοποίησης της Ευρωζώνης. Έτσι εξηγείται άλλωστε, και η ιδιαίτερη πρεμούρα που χαρακτήριζε τις κινήσεις της γερμανικής πολιτικής ελίτ την Τετάρτη, όταν εντελώς αιφνιδιαστικά τέθηκε ζήτημα στη Γερμανία για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος με αντικείμενο το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα ή ακόμη και οι δηλώσεις γερμανών αξιωματούχων της Πέμπτης που ζητούν μεγαλύτερη ισχύ αποφάσεων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (με ενίσχυση της γερμανικής επιρροής).
Το Eλληνικό Ζήτημα και οι Eυρωπαϊκές Καγκελαρίες
Σε αυτό το πολιτικό πλαίσιο ο έλληνας πρωθυπουργός αναχωρεί την επόμενη εβδομάδα για το Βερολίνο και το Παρίσι, προκειμένου να ξεκαθαριστούν όσο το δυνατόν περισσότερο (στα πλαίσια του εφικτού) οι προθέσεις των δανειστών ως προς την διαχείριση του μείζονος οικονομικού ζητήματος που είναι η ύφεση και η ανεργία.
Αυτά άλλωστε, είναι και τα βασικά «χαρτιά» που διαθέτει η ελληνική πλευρά για να διαπραγματευθεί την επιμήκυνση αποπληρωμής μέρους του χρέους έως το 2020 και κυρίως τη δημοσιονομική προσαρμογή (έως το 2016).
Το εσωτερικό μέτωπο της χώρας είναι κάθε άλλο παρά αρραγές. Οι δηλώσεις του ηγετικού στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ Παναγιώτη Λαφαζάνη περί πτωχεύσεως της Ελλάδας προκάλεσαν την Πέμπτη το μεσημέρι νέο κύκλο δριμύτατης αντιπαράθεσης μεταξύ της Κουνδούρου και της κυβέρνησης αλλά και μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Δημοκρατίας. Την ίδια ώρα, κανείς δεν μπορεί να κρύψει τα σοβαρότατα εσωτερικά ζητήματα που αντιμετωπίζουν η ΔΗΜΑΡ και το ΠΑΣΟΚ ως προς τη ψήφιση των νέων μέτρων ύψους 11,5 δις που θα φέρει η κυβέρνηση στη Βουλή προς έγκριση.
Όπως υποστηρίζουν στν ΣΥΡΙΖΑ, το παρόν κυβερνητικό σχήμα δεν είναι βιώσιμο και πάντως, δεν μπορεί να συνεχίσει ως έχει ζωή πέραν του τέλους του 2012. Στην ίδια τη ΔΗΜΑΡ, τα πράγματα είναι περισσότερο δύσκολα από ό,τι φαίνονται, με στελέχη της Αγίου Κωνσταντίνου να συσπειρώνονται κατά της οικονομικής πολιτικής Στουρνάρα και των σχεδίων που επεξεργάζεται το υπουργείο Οικονομικών.
Μία λεπτομέρεια ακόμη η οποία προβληματίζει. Η προ ημερών εξαγγελθείσα συνάντηση των τριών πολιτικών αρχηγών που στηρίζουν την κυβέρνηση- συνάντηση που θα γινόταν πριν την άφιξη στην Ελλάδα του κ Γιουνκερ- ανεβλήθη. Θα πραγματοποιηθεί αμέσως μετά την ολοκλήρωση της περιοδείας Σαμαρά στην Κεντρική Ευρώπη.
Ας υπενθυμίσουμε δύο στοιχεία και μόνον:
Α) Η αναβολή της συνάντησης κατέστη αναγκαία μετά την διαπίστωση πώς μία διαβούλευση επί του οικονομικού πακέτου (11,5 δις) αυτήν τη στιγμή θα οδηγούσε αναπόφευκτα περισσότερο σε διαφωνίες, σύγχυση και εντάσεις, παρά σε συμφωνία.
Β) Ήταν σαφές τουλάχιστον πριν από 15 ημέρες πώς περί τα τέλη Αυγούστου οι τρείς πολιτικοί αρχηγοί θα επισκέπτονταν μαζί τις βασικές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες για την όσο καλύτερη διαπραγμάτευση με τους δανειστές. Τελικά, ο Αντώνης Σαμαράς μεταβαίνει μόνος του σε Βερολίνο και Παρίσι.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Το ΕΠΙΟΣΥ INFO ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω e-mail έτσι ώστε να αφαιρεθεί. Σχόλια με αναφορές σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις , υβριστικά ή συκοφαντικά θα αφαιρούνται!