Τις τελευταίες μέρες έχουν γίνει δηλώσεις για την Ελλάδα που, υπό άλλες συνθήκες, σε άλλους καιρούς, στο παλιό σύμπαν, θα προκαλούσαν διπλωματικό επεισόδιο. Η πρόεδρος της Λιθουανίας μόνο που δεν μας κήρυξε τον πόλεμο. Ο Αυστριακός υπουργός μίλησε για κυβέρνηση που παίζει με την τύχη της χώρας. Ο Σόιμπλε σε λίγο πρώτα θα φτύνει και μετά θα μιλάει για την Ελλάδα. Μπορεί να έχει και κανένα φλασκί με ουίσκι μαζί του, έτσι για να κάνει ατμόσφαιρα. Δεν είμαστε το μαύρο πρόβατο. Δεν είμαστε καν πρόβατο.
Υπάρχει βέβαια και η ματιά από τη δική μας πλευρά του φράχτη. Ο Τσίπρας τους κατηγόρησε ως dealer εγχώριων συμφερόντων και κανένας δεν βγήκε να απαντήσει, πιθανότατα επειδή σε κάποια σημεία ο δικός μας δεν έχει άδικο. Εκπρόσωποι του πολιτικού κόσμου βγαίνουν στα κανάλια και κατηγορούν τους Ευρωπαίους για «κοινωνική γενοκτονία». Δεν χρειάζεται να ακούσεις τον Μιχελογιαννάκη. Αρκεί να πιάσεις το κλίμα από το διπλανό τραπέζι. Απλώς εδώ τα μούτρα που κάνουμε βλέπουν κυρίως προς το Βερολίνο και δεν βάζουν, ακόμα, όλους τους Φράγκους απέναντι. Βέβαια αργά, αλλά σταθερά, η Ελλάδα παίρνει αποστάσεις από την Ευρώπη με την ταχύτητα που απομακρύνονται οι τεκτονικές πλάκες. Αυτή η δύσκολη σχέση μετριέται με αιώνες και όχι με δισεκατομμύρια. Όχι πώς έγινε κάτι τραγικό, εντάξει; Όπως είδαμε τα τελευταία χρόνια, χρειάζονται μόνο μερικοί μήνες ηρεμίας και τα πρωτοσέλιδα σβήνουν, μαζί με την ηχώ των δελτίων.
Ωστόσο η εικόνα της χώρας προς τον κόσμο έχει πλέον χαρακιές και αυτό θα πάρει χρόνια για να διορθωθεί. Θα χρειαστεί νέο εθνικό styling για να αποκατασταθούν το κύρος και οι καλές εντυπώσεις. Την τελευταία πενταετία δημιουργήθηκε ο χαρακτήρας του Έλληνα που, περίπου, ταυτίζεται με τον απατεώνα, τον ρέμπελο, το παράσιτο της ευρωπαϊκής οικογένειας. Μετρήστε τις φωνές και τις πένες που στάθηκαν στο πλευρό της Ελλάδας. Είναι τόσο λίγες, που όταν φωτίζονται αποτελούν είδηση. Yπήρχε σχέδιο των «media του κατεστημένου»; Όχι. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο λειτουργούν τα μέσα. Με στερεότυπα και απλά σχήματα. Αν, λοιπόν, αυτό που ζούμε είναι τραγωδία, τότε δεν τη σκηνοθετήσαμε καλά. Και τελικά φαινόμαστε τραγικοί σε ένα έργο που όλοι έχουν βαρεθεί.
πηγη
ΠΡΟΣΟΧΗ: Ορισμένα αναρτώμενα απο το διαδίκτυο, κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής) θεωρούμε οτι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Το ΕΠΙΟΣΥ INFO ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω e-mail έτσι ώστε να αφαιρεθεί. Σχόλια με αναφορές σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις , υβριστικά ή συκοφαντικά θα αφαιρούνται!