EPIOSYINFO NEWS
latest

728x90

468x60

Αναζητώντας ψήγματα δημοκρατίας μέσα απο τους δέκτες και τα ραδιοκύματα

Πρίν απο μερικά χρόνια όταν μας ανακοινώθηκε όμορφα και λιτά η συμφωνία της τότε κυβέρνησης με τους Ευρωπαίους νταβατζήδες, κάποιοι περίμεναν προφανώς να ακουστούν ειδικά απο την τηλεόραση φωνές αντίθετες προς όλα αυτά τα δεινά που προμηνύονταν και τελικά επιβαιβαιώθηκαν με τον πιό σκληρό τρόπο.

Ποιά ήταν αυτά; 

Υπενθυμίζω πως κάποιοι μιλούσαν (δέν έχει σημασία ποιοί ακριβώς)για εξαθλίωση των φτωχότερων λαϊκών στρωμάτων,για χιλιάδες απολύσεις,για πολύχρονη ύφεση,για χιλιάδες λουκέτα,για εκτίναξη της ανεργίας,για δεύτερο κύμα μετανάστευσης,για συσσίτια,για διαλυμένη υγεία,διαλυμένη παιδεία,για γενικό ξεπούλημα,για δραματικές μειώσεις μισθών,για έλεγχο της εγχώριας οικονομίας απο τρίτους και διάφορα άλλα…
Τα παραπάνω επιβεβαιώθηκαν στο έπακρο ώς αποτέλεσμα της δράσης αυτών των τεχνοκρατών-οικονομικών δολοφόνων που εκτελούν παραγγελίες για τα αφεντικά του πλανήτη.
Το ερώτημα λοιπόν σε όλη αυτή την περίοδο για να μήν ξεχνιόμαστε, αφορά τελικά στον ρόλο των ΜΜΕ πάνω στο πιό κρίσιμο γεγονός στην σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας.Και είναι κρίσιμο και σημαντικότατο ακριβώς γιατί έχει να κάνει με την ίδια την κοινωνία στο βαθμό που αυτή επηρρεάζεται άμεσα.Κι αυτό γιατί τελικά θα πρέπει να δούμε ποιός επλήγη απο τα μέτρα και σε ποιό βαθμό για να διαχωρίσουμε και λίγο τα πράγματα.Η κρίση επηρρέασε τα χαμηλά κοινωνικά στρώματα επειδή έτσι είναι σχεδιασμένη.Το σύστημα χρειάζεται ανθρώπους -μπαταρίες.Σύγχρονους μισθωτούς ή άνεργους σκλάβους που θα τροφοδοτούν με την ίδια τους τη ζωή αυτό το διεστραμμένο και απάνθρωπο σύστημα της εκμετάλλευσης και της εκμηδένισης των ανθρώπινων αξιών.
Και απο αυτή την κρεατομηχανή δέν γλιτώνει κανένας.Ούτε ακόμη και αυτοί οι ίδιοι ,μικρότερης ή μεγαλύτερης δυναμικής στυγνοί εγκληματίες κεφαλαιοκράτες εκμεταλλευτές.


Αλλά ας επανέλθουμε στο ζητούμενο,ξεκαθαρίζοντας πως δέν είναι αποκλειστικά θέμα της ΕΡΤ και των υπαλλήλων αυτής να απολογηθούνε για τον βρώμικο ρόλο των ΜΜΕ στην συστημική προπαγάνδα και στην ψευδή και στρεβλή αντιμετώπιση της πραγματικότητας.Αυτός ο αντικοινωνικός ρόλος όπως τελικά παρουσιάζεται σε συνδυασμό με τις αυταρχικές πρακτικές της πολιτικής εξουσίας,ξεδιπλώνεται διαχρονικά απο την πλειοψηφία των εντεταλμένων δημοσιογράφων οι οποίοι σάν πελάτες του συστήματος δέν μπορούν παρά να το υπερασπίζονται μέχρι τελικής πτώσεως.Αυτή άλλωστε είναι και η “δουλειά” τους.
Τί κάνανε όλα αυτά τα χρόνια λοιπόν οι συγκεκριμένοι δημοσιογράφοι;Απλά υποστηρίξανε με πάθος την πολιτική των μνημονίων και απέκρυψαν εσκεμμένα την σκληρή πραγματικότητα καθώς και τις πιθανές εναλλακτικές λύσεις οι οποίες απορρίφθηκαν ώς ουτοπικές, στρώνοντας έτσι τον δρόμο  στην αδίστακτη πολιτική αλητεία ώστε να περάσει τα μέτρα της εξαθλίωσης αναίμακτα και διατυμπανίζοντας την κοινωνική συναίνεση.



Γνωρίζουμε πως οι γνώστες της τέχνης της μαύρης προπαγάνδας  επενδύουνε σε φράσεις κλειδιά όπως η παραπάνω και σε διάφορες λέξεις  όπως η περιβόητη ανάπτυξη,η ευημερία,η δημοκρατία,η ευρώπη,η πατρίδα,κ.α. με σκοπό να καθηλώσουν το φιλοθεάμον κοινό και να του εμφυτεύσουν την δική τους μοναδική αλήθεια.Αρέσκονται επίσης και στην τρομολαγνεία.Σερβίρουν ισχυρά διανοητικά κοκτέηλ με σκοπό να προκαλέσουν στιγμιαίο σοκ στον θεατή/ακροατή.Τα ψεύτικα διλλήματα και οι κατασκευασμένες συνέπειες που τα ακολουθούν, όπως το δίλλημα της δραχμής και του ευρώ φανερώνουν την διάθεση της επιβολής αυτής της πραπαγάνδας με αθέμιτα μέσα και μισές αλήθειες.


Η ελληνική δημοσιογραφία δέν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση απο αυτόν τον συστημικό κανόνα χειραγώγησης των μαζών,αφού ανήκει εξ’ολοκλήρου σε ξένα και εγχώρια συμφέροντα,σε κάτι παλιοτόμαρα που δέν τους καίγεται καρφί για τις χιλιάδες αυτοκτονίες,τις χιλιάδες απολύσεις,το ανύπαρκτο μέλλον των παιδιών μας,την βαρβαρότητα της καθημερινότητάς μας,την δυστυχία των ανθρώπων.
Το δεύτερο ερώτημα και πιό σημαντικό είναι το άν αυτή οι λοβοτομημένη και κατακρεουργημένη δημοσιογραφία θα μπορέσει κάποτε να γίνει πραγματικά δημόσια,θα μπορέσει κάποτε να αντισταθεί με σθένος  απέναντι σε όλες εκείνες τις αιτίες και τα πρόσωπα που είναι υπεύθυνα για την ανθρώπινη δυστυχία.Και μιά δημοσιογραφία που συντάσσεται με το σύστημα και με τους πολιτικούς αλήτες,που αποτελεί και αυτή με τη σειρά της έναν απο τους καλύτερους αλισβεριστές της διεφθαρμένης εξουσίας,δέν δύναται να ψάχνει και να διεκδικεί την χαμένη δημοκρατία.Μιά δημοσιογραφία που είναι παραδομένη στα κάθε λογής αφεντικά δέν μπορεί ποτέ να εκπέμψει ελεύθερα και δημοκρατικά.
Μοναδική εξαίρεση αποτελούν οι δημοσιογράφοι που όπως και κάθε ελεύθερος στο μέτρο του δυνατού άνθρωπος,είναι έτοιμοι να θυσιάσουν την ευημερία τους για την αλήθεια,την δικαιοσύνη και την δημοκρατία.
Μοναδική ελπίδα αντίστασης και εξέγερσης δέν μπορεί να είναι η διεκδίκηση μιάς μερικώς ελεύθερης τηλεόρασης,μα το φυσικό ένστικτο του ανθρώπου να στέκεται αλληλέγγυος στον εκμεταλλευόμενο,και ενάντια στον καταπιεστή.

ΑΝΩΝΥΜΟς & ΜΑΥΡΗ ΛΙΣΤΑ
« PREV
NEXT »

Facebook Comments APPID