Το εξεταστικό
εκπαιδευτικό σύστημα αποτελεί την «ποίηση» του τεχνοκρατικού,
καταναλωτικού «πολιτισμού» της "αγοραίας" αγοράς («ελεύθερη» τη λένε). Είναι γνωστό ότι τα αλλοτριωμένα αυτόματα δεν μπορούν να σκεφτούν, δεν μπορούν να αισθανθούν, δεν μπορούν να αγαπήσουν, δεν μπορούν να υποφέρουν.
Το μεγάλο έγκλημα, λοιπόν, της σύγχρονης καπιταλιστικής βαρβαρότητας είναι η τεχνοκρατική ομοιομορφία και ισοπέδωση, η μετατροπή των ανθρωπίνων σχέσεων σε σχέσεις αλλοτριωμένων αυτομάτων, όπου «ο καθένας βασίζει τη σιγουριά του με το να μένει στενά προσκολλημένος στο κοπάδι, και να μη διαφέρει σε σκέψη, αισθήματα ή πράξεις» (Φρομ).
Τέτοια ρυθμισμένα γρανάζια θέλει να κατασκευάσει το εξεταστικό σύστημα.
Υπογραμμίζαμε στη συλλογή κειμένων, «Θρύμματα του Έρωτα». Στο κεφάλαιο: «Η ΓΛΩΣΣA THΣ ... MONAΞIAΣ».
«Όταν οι άνθρωποι μετατρέπονται σε γρανάζια της κοινωνικής μηχανής, οι σχέσεις τους αλλοτριώνονται, η γλώσσα τους αφυδατώνεται. O ζωντανός και φλογερός λόγος είναι πάντοτε το αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης του ατόμου με τον κόσμο. Το τραγικό στοιχείο της υπερκαταναλωτικής εποχής μας είναι η αποκοπή του ατόμου από τον εξωτερικό κόσμο.
O άνθρωπος σήμερα παραμένει τελείως μόνος, γεμάτος από μία βαθιά αίσθηση ανασφάλειας, άγχους και ενοχής, που δημιουργείται πάντα όταν δεν μπορεί να υπερνικηθεί η ανθρώπινη μοναξιά. Βεβαίως, ο «πολιτισμός» της αγοράς δεν αφήνει τίποτα ανεκμετάλλευτο. Προσφέρει πολλά καταπραϋντικά για να απαλλαγούν οι άνθρωποι από την αίσθηση της μοναξιάς: Είναι η άκαμπτη ρουτίνα της γραφειοποιημένης, μηχανικής δουλειάς, η ρουτίνα της ψυχαγωγίας, η παθητική κατανάλωση ήχων και φώτων που προσφέρει η βιομηχανία της ψυχαγωγίας, η παθιασμένη αγορά πραγμάτων, η μανιακή κατανάλωση σεξ κ.λπ.
Το αλμυρό νερό που προσφέρεται για να σβήσει τη δίψα είναι η γλώσσα της... μοναξιάς. O βιομηχανικός, δηλαδή, καταναλωτικός λόγος, η γλώσσα της διαφήμισης: O λόγος που τρέφεται και τροφοδοτεί τις αλλοτριωμένες ανθρώπινες σχέσεις, ο λόγος που διαβρώνει και αποξηραίνει τα πάντα.
O καταναλωτικός διαφημιστικός ίλιγγος δεν δημιουργεί απλώς την αίσθηση του ανικανοποίητου, αλλά και την ψευδαίσθηση ότι μπορεί να καλυφτεί το κενό με περισσότερα χρήματα, με ένα μεγαλύτερο σπίτι, με δύο αυτοκίνητα αντί για ένα, με τη μετακόμιση σ’ ένα καλύτερο προάστιο, με τη σεξουαλική απληστία και ευδαιμονία και με ένα σωρό άλλα υποκατάστατα…». πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Το ΕΠΙΟΣΥ INFO ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω e-mail έτσι ώστε να αφαιρεθεί. Σχόλια με αναφορές σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις , υβριστικά ή συκοφαντικά θα αφαιρούνται!