Στην χθεσινή μας πρόταση αναλύσαμε το πώς θα μπορούσε η Γραμμή 4 «σπάζοντας» να καλύψει την πόλη. Φυσικά αυτό δεν θα μπορούσε να είναι για ΟΛΗ την πόλη. Υπάρχουν τμήματα τα οποία θα μπορούσαν μελλοντικά να διαδραματίσουν ένα σημαντικό ρόλο στην βιώσιμη μετακίνηση εντός των τοιχών της ασφυκτικά γεμάτης Αθήνας.
Η σχέση του Πειραιά με τα Νότια Προάστια της πόλης είναι σημαντική εδώ και δεκαετίες. Σε συνάρτηση με την ανάγκη κάλυψης κενών στο τμήμα αυτό, αλλά και την ανάδειξης της νέας περιοχή του Ελληνικού που θα γίνει ένα από τα σημεία αναφοράς της μελλοντικής Αθήνας θα μπορούσε να σταθεί μία πρόταση για μία γραμμή Μετρό που δεν θα είχε καμία σχέση με την Αθήνα (ως Δήμο).
Η Αφετηρία θα μπορούσε να τοποθετηθεί στον Πειραιά και το τέρμα στο Ελληνικό. Μία γραμμή που ξεφεύγει από την συνήθη τακτική των υπολοίπων γραμμών να περνούν οπωδήποτε από το κέντρο της πρωτεύουσας, το κέντρο της Αθήνας. Για να γίνει κάτι τέτοιο όμως που δεν θα μπορούσε να είναι μία προτεραιότητα σε σχέση με τις γραμμές που προτείναμε εχθές θα πρέπει να ξεπεραστούν δύο σημαντικά φυσικά εμπόδια.
Το πρώτο είναι ο Κηφισός και το δεύτερο ο Ιλισός. Δύο ποταμοί που λειτουργούν καταλυτικά αλλά στην περίπτωση ανάπτυξης Μετρό αποτελούν δύσκολο επίτευγμα. Ας θέσουμε όμως τις βάσεις της πρότασης. Είναι γνωστό πως ο Πειραιάς πλέον δεν αποτελεί μία ριγμένη πόλη αλλά μία ζωντανή αρτηρία της πρωτεύουσας, ένα ναυτιλιακό κέντρο και τον δεύτερο σημαντικό πόλο μετά τον Δήμο της Αθήνας.
Επίσης η γραμμή Τραμ η οποία θα λειτουργήσει το 2015 είναι με παραλιακή χάραξη, πράγμα που θα λειτουργήσει σε τοπικό και όχι υπερτοπικό επίπεδο. Έτσι μία γραμμή Μετρό δεν θα μπορούσε μελλοντικά να χαρακτηριστεί ως υπερβολή αλλά ως ανάγκη.
Ως αφετηρία ένα σημείο ιδανικό θα ήταν το Χατζηκυριάκειο. Εκεί που είναι η ακτή των κρουαζιερόπλοιων που εισέρχονται στο λιμάνι του Πειραιά. Ακολούθως θα συνέχιζε μέσω της Ηρώων Πολυτεχνείου για να συνδεθεί με τον τερματικό σταθμό της γραμμής 3, συνεχίζοντας της Γρ. Λαμπράκη για να συνδεθεί τελικά με τον σταθμό ΦΑΛΗΡΟ της γραμμής 1.
Η συνέχεια της πορείας θα είναι μέσω Μοσχάτου (Χρυσοστόμου Σμύρνης) και χαμηλά στην Καλλιθέα (Θησέως) για να φτάσει στο Φαληρικό Δέλτα. Από εκεί συνεχίζει μέσω της Λεωφόρου Αμφιθέας και διασχίζει κάθετα χαμηλά την Νέα Σμύρνη, τον Άγιο Δημήτριο και τον Άλιμο, ενώ πριν τερματίσει σε σύνδεση με τον σταθμό ΕΛΛΗΝΙΚΟ της γραμμής 2 θα περνά μέσα από τον νέο αστικό χώρο στην περιοχή του παλιού Αεροδρομίου.
Μία τέτοια γραμμή με πρόχειρους υπολογισμούς θα ήταν περίπου 15χλμ ενώ θα περνούσε από περιοχές που δεν έχουν άμεση εξυπηρέτηση με την πόλη και το λιμάνι το Πειραιά αλλά και της ανερχόμενης περιοχής του Φαλήρου και του Ελληνικού.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως πριν από 10 και πλέον χρόνια είχαν γίνει κάποιες προσπάθειες μέσω του ΗΣΑΠ να γίνουν κάποιες μελέτες κόστους-οφέλους για μία σύνδεση του Φαλήρου με το Ελληνικό.
Ένα όμως είναι σίγουρο. Πως μία τέτοια γραμμή αν ποτέ κατασκευαζόταν θα άλλαζε θα δεδομένα όλης της νότιας περιοχής της Αθήνας αλλά και ολόκληρου του Πειραιά.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Το ΕΠΙΟΣΥ INFO ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω e-mail έτσι ώστε να αφαιρεθεί. Σχόλια με αναφορές σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις , υβριστικά ή συκοφαντικά θα αφαιρούνται!