Μέσω του προγράμματος Young Global Leaders, το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ έχει συμβάλει καθοριστικά στη διαμόρφωση μιας παγκόσμιας τάξης πραγμάτων που υπονομεύει όλες τις δημοκρατικές αρχές. Για αρκετές δεκαετίες, το πρόγραμμα αυτό έχει αναθρέψει υποχωρητικούς ηγέτες που ενεργούν ως πράκτορες του WEF σε κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο. Οι συνέπειες είναι εκτεταμένες και μπορεί να αποδειχθούν καταστροφικές για την ανθρωπότητα.
«Πρέπει να πω ότι αναφέρω ονόματα όπως η κ. Μέρκελ, ακόμη και ο Βλαντιμίρ Πούτιν και ούτω καθεξής, όλοι τους υπήρξαν Νέοι Παγκόσμιοι Ηγέτες του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ. Αλλά αυτό για το οποίο είμαστε πραγματικά υπερήφανοι τώρα με τη νέα γενιά, όπως ο πρωθυπουργός Trudeau, ο πρόεδρος της Αργεντινής και ούτω καθεξής, είναι ότι διεισδύουμε στα υπουργικά γραφεία… Είναι αλήθεια στην Αργεντινή και είναι αλήθεια στη Γαλλία τώρα…» (Klaus Schwab)
Το 1992, ο Klaus Schwab και το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ εγκαινίασαν ένα πρόγραμμα που αρχικά ονομαζόταν Global Leaders of Tomorrow (Παγκόσμιοι Ηγέτες του Αύριο). Το 2004, το πρόγραμμα αυτό μετατράπηκε στο Φόρουμ για Νέους Παγκόσμιους Ηγέτες (το οποίο καλύπτω στο βιβλίο μου The Global Coup D’Etat), ένα πρόγραμμα κατήχησης 5-6 ετών στις αρχές και τους στόχους του WEF. Ο στόχος ήταν – και είναι – να βρεθούν οι κατάλληλοι μελλοντικοί ηγέτες για την αναδυόμενη παγκόσμια κοινωνία.
Το πρόγραμμα από την έναρξή του έχει συμπεριλάβει περισσότερους από 2.700 πολιτικούς, επιχειρηματίες, βασιλείς, δημοσιογράφους, καλλιτέχνες και άλλους πολιτιστικούς παράγοντες από όλο τον κόσμο, οι οποίοι έχουν διαπρέψει στον τομέα τους αλλά δεν έχουν ακόμη συμπληρώσει το 38ο έτος της ηλικίας τους (αρχικά το 43ο, προκειμένου να συμπεριληφθούν η Άνγκελα Μέρκελ και ο Βλαντιμίρ Πούτιν). Έκτοτε έχει εξελιχθεί σε ένα εκτεταμένο παγκόσμιο δίκτυο αφοσιωμένων ηγετών με τεράστιους πόρους και επιρροή, εκ των οποίων πολλοί εξακολουθούν να είναι ενεργοί στις πολλές κοινότητες, έργα och και ομάδες εργασίας του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ και να συμβάλλουν στην εφαρμογή των τεχνοκρατικών σχεδίων του στα αντίστοιχα έθνη και τομείς.
Το δίκτυο δημιουργεί μια δύναμη παγκόσμιας επιρροής μέσω του συνδυασμού των ατομικών δεξιοτήτων και πόρων των μελών του.
Όπως λέει ο Klaus Schwab στο εισαγωγικό απόσπασμα, έχει γίνει πολύ επιτυχημένη. Ήδη από το πρώτο έτος, το 1992, εξελέγησαν πολλοί υποψήφιοι με μεγάλη επιρροή. Μεταξύ των 200 που επιλέχθηκαν ήταν παγκόσμιας εμβέλειας προσωπικότητες όπως η Άνγκελα Μέρκελ, ο Τόνι Μπλερ, ο Νικολά Σαρκοζί, ο Μπιλ Γκέιτς, ο Μπόνο, ο Ρίτσαρντ Μπράνσον (Virgin), ο Γιόρμα Όλιλα (Shell Oil) και ο Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο (Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής 2004-2014)[1].
Ένας άλλος «Παγκόσμιος Ηγέτης του Αύριο» του 2000 ήταν η Chrystia Freeland, νυν αναπληρώτρια πρωθυπουργός και υπουργός Οικονομικών του Καναδά, δημοσιογράφος και συγγραφέας, η οποία στο παρελθόν ήταν διευθύνουσα σύμβουλος της Thomson Reuters και αναπληρώτρια συντάκτρια των Financial Times. Είναι επίσης μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ. Σήμερα απείλησε τους διαδηλωτές στην Ottowa: «Θεωρήστε τους εαυτούς σας προειδοποιημένους», είπε.
Ως υπουργός Εξωτερικών, ηγήθηκε και ολοκλήρωσε με επιτυχία την επαναδιαπραγμάτευση της Συμφωνίας Ελεύθερου Εμπορίου της Βόρειας Αμερικής (NAFTA) μεταξύ του Καναδά, του Μεξικού και των Ηνωμένων Πολιτειών. Τον Νοέμβριο του 2019, η κ. Freeland διορίστηκε αναπληρώτρια πρωθυπουργός του Καναδά και υπουργός διακυβερνητικών υποθέσεων. Υπό την ιδιότητά της αυτή, ηγήθηκε της ενωμένης αντίδρασης του Καναδά στην πανδημία COVID-19. (Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ)[2].
Περισσότερα παραδείγματα επιδραστικών Νέων Παγκόσμιων Ηγετών [3]:
Carlos Alvarado Quesada, Πρόεδρος, Κόστα Ρίκα
Faisal Alibrahim, Υπουργός Οικονομίας και Προγραμματισμού, Σαουδική Αραβία
Shauna Aminath, Υπουργός Περιβάλλοντος, Κλιματικής Αλλαγής και Τεχνολογίας, Μαλδίβες
Jacinda Arden, πρωθυπουργός, Νέα Ζηλανδία
Ida Auken, Υπουργός Περιβάλλοντος, Δανία (συγγραφέας του διαβόητου άρθρου «Καλώς ήρθατε στο 2030: Δεν έχω τίποτα, δεν έχω ιδιωτική ζωή και η ζωή μου δεν ήταν ποτέ καλύτερη»)
Jagdeo Bharrat, Αντιπρόεδρος της Γουιάνας
Annalena Baerbock, Υπουργός Εξωτερικών, επικεφαλής της Συμμαχίας 90/Die Grünen, Γερμανία
Kamissa Camara, Υπουργός Ψηφιακής Οικονομίας και Προγραμματισμού, Μάλι
Alexander De Croo, Πρωθυπουργός, Βέλγιο
Ugyen Dorji, Υπουργός Εσωτερικών Υποθέσεων, Μπουτάν
Karien van Gennip, Υπουργός Κοινωνικών Υποθέσεων και Απασχόλησης, Κάτω Χώρες
Juan Guaidó, Πρόεδρος της Βενεζουέλας
Martín Guzmán, Υπουργός Οικονομικών, Αργεντινή
Sarah Hanson-Young, γερουσιαστής της Νότιας Αυστραλίας
Mélanie Joly, Υπουργός Εξωτερικών, Καναδάς
Greg Hunt, Υπουργός Υγείας και Φροντίδας Ηλικιωμένων, εποπτεία της αυστραλιανής αντίδρασης στην πανδημία Covid-19
Muhammad Hammad Azhar, Υπουργός Ενέργειας, Πακιστάν
Paula Ingabire, Υπουργός Πληροφορικής και Τεχνολογίας Επικοινωνιών και Καινοτομίας, Ρουάντα
Ronald Lamola, Υπουργός Δικαιοσύνης και Σωφρονιστικών Υπηρεσιών, Νότια Αφρική
Ilir Meta, Πρόεδρος της Αλβανίας
Gavin Newsom, Κυβερνήτης της Καλιφόρνιας
Vincent Van Quickenborne, Υπουργός Δικαιοσύνης, Βέλγιο
Εμμανουέλ Μακρόν, Πρόεδρος της Γαλλίας
Sanna Marin, Πρωθυπουργός, Φινλανδία
Viktor Orbán, πρωθυπουργός της Ουγγαρίας
Shinjirō Koizumi, Υπουργός Περιβάλλοντος, Ιαπωνία
Stav Shaffir, ηγέτης του Κόμματος των Πρασίνων, Ισραήλ
Vera Daves de Sousa, Υπουργός Οικονομικών, Αγκόλα
Πριγκίπισσα Βικτώρια της Σουηδίας
Πρίγκιπας Haakon της Νορβηγίας
Πρίγκιπας Frederik της Δανίας
Πρίγκιπας Jaime de Bourbon de Parme, Κάτω Χώρες
Πριγκίπισσα Reema Bint Bandar Al-Saud, πρέσβειρα της Σαουδικής Αραβίας στις ΗΠΑ
Paul Allen, συνιδρυτής της Microsoft
Marc Benioff, Διευθύνων Σύμβουλος της Salesforce
Jeff Bezos, ιδρυτής της Amazon
Zhengyu He, Επικεφαλής μηχανικής συστημάτων, Ant Financial (απόσχιση της Alipay και βάση για το σύστημα κοινωνικής πίστωσης στην Κίνα)
Jack Ma, ιδρυτής της Alibaba και της Alipay
Pierre Omidyar, ιδρυτής του eBay
Larry Page, ιδρυτής της Google
Ricken Patel, ιδρυτής του Avaaz
David Roy Thomson, Thomson Reuters
Jimmy Wales, ιδρυτής της Wikipedia
Jacob Wallenberg, πρόεδρος της Investor
Niklas Zennström, ιδρυτής του Skype
Mark Zuckerberg, ιδρυτής του Facebook
Bono, τραγουδιστής και συνιδρυτής της εκστρατείας ONE
Λεονάρντο Ντι Κάπριο, ηθοποιός και ακτιβιστής για το κλίμα
Wyclef Jean, ράπερ
Τσέλσι Κλίντον
Ιβάνκα Τραμπ
Ο σκοπός της από την αρχή ήταν να «προσδιορίσει και να προωθήσει μια παγκόσμια ατζέντα προσανατολισμένη στο μέλλον, εστιάζοντας σε θέματα που βρίσκονται στη διασταύρωση του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα». Οι συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα είναι ένας από τους ακρογωνιαίους λίθους της φιλοσοφίας του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ. Δηλαδή, μια συγχώνευση μεταξύ κράτους και μεγάλων εταιρειών (γνωστή και ως κορπορατισμός) με στόχο την επίλυση παγκόσμιων προβλημάτων με πιο «αποτελεσματικό» τρόπο. Η επιλογή των ηγετών αντικατοπτρίζει σαφώς αυτή τη φιλοδοξία.
Η ομάδα των Νέων Παγκόσμιων Ηγετών έλαβε αρχικά την εντολή να προσδιορίσει τις σημαντικότερες προκλήσεις του 21ου αιώνα. Σε αυτές περιλαμβάνονταν η ειρήνη, το περιβάλλον, η εκπαίδευση, η τεχνολογία και η υγεία – τομείς που αυτοί οι επερχόμενοι ηγέτες θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν πολιτικά, οικονομικά και πολιτιστικά στη νέα χιλιετία.
Συνεργάτες των Παγκόσμιων Ηγετών του Αύριο το 2000 ήταν μεγάλες παγκόσμιες εταιρείες όπως η Coca Cola Company, η Ernst & Young, η Volkswagen και η BP Amoco. Αυτές θα µπορούσαν να συµβάλουν στην ατζέντα «παίζοντας ενεργό ρόλο στην ανάπτυξη και εφαρµογή της ιδέας του σχεδίου GLT. Οι εταίροι μπορούν επομένως να συμμετέχουν ενεργά στην ανάπτυξη των προγραμμάτων GLT- εκπρόσωποι των εταιρειών-εταίρων καθώς και οι προσκεκλημένοι τους προσκαλούνται στις συνεδριάσεις του GLT …». Από τότε που το Global Leaders of Tomorrow μετατράπηκε σε Young Global Leaders 2004, εταίροι όπως το Ίδρυμα Bill & Melinda Gates, η Google και η JPMorganChase (με αποφοίτους του προγράμματος) συμμετέχουν επίσης ως χορηγοί.
Η τελική συνέπεια τόσο των συμπράξεων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα όσο και αυτών των τομέων-στόχων είναι η δημιουργία ενός σε μεγάλο βαθμό φασιστικού κοινωνικού συμβολαίου, στο οποίο το άτομο έχει υποταχθεί σε αυτά τα ισχυρά συμφέροντα. Ευγενείς στόχοι για τη δημιουργία ενός καλύτερου κόσμου έχουν επίσης απαχθεί. Αυτό είναι ιδιαίτερα εμφανές στο πλαίσιο της εταιρικής σχέσης μεταξύ του WEF και του ΟΗΕ και της υλοποίησης των παγκόσμιων στόχων (Ατζέντα 2030) μέσω της εφαρμογής των τεχνολογιών της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης.
Αυτό σημαίνει ότι οι δημοκρατικές αρχές και η κατανομή της εξουσίας του 20ού αιώνα έχουν σε μεγάλο βαθμό υπονομευθεί πλήρως και έχουν αντικατασταθεί από μια νέα παγκόσμια τάξη που διαμορφώνει το κοινό μας μέλλον με βάση τα δικά της συμφέροντα. Αυτό έχει οδηγήσει σε μια de facto ιδιωτικοποίηση τόσο των εθνικών κυβερνήσεων όσο και των διεθνών οργανισμών, όπου οι λομπίστες δεν κρατούνται πλέον στο λόμπι, αλλά έχουν μετακινηθεί στην έδρα της εξουσίας, διαμορφώνοντας πολιτικές που επηρεάζουν άμεσα τις ζωές μας. Το τι σημαίνει αυτό έχει γίνει ιδιαίτερα εμφανές μετά την κήρυξη της πανδημίας τον Μάρτιο του 2020. Επιπλέον, κορυφαίες πολυεθνικές εταιρείες διαχείρισης επενδύσεων, όπως η BlackRock, με επικεφαλής τον Larry Fink του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, μετακινούν συνεχώς τις θέσεις τους προς τα εμπρός.
Ο Γερμανός οικονομολόγος και δημοσιογράφος Ernst Wolff πιστεύει ότι πολλοί από τους εθνικούς ηγέτες που περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα Young Global Leader έχουν επιλεγεί για την προθυμία τους να φέρουν εις πέρας τη σκληρή ατζέντα των λουκέτων των τελευταίων ετών χωρίς να θέσουν ερωτήσεις και ότι η επικείμενη αποτυχία τους (όπως αποδεικνύεται από την αυξανόμενη δυσαρέσκεια των μαζών) θα χρησιμοποιηθεί ως δικαιολογία για τη δημιουργία μιας νέας μορφής Παγκόσμιας Κυβέρνησης, όπου τα παλιά εθνικά κράτη θα καταστούν σε μεγάλο βαθμό παρωχημένα. Ένα νέο παγκόσμιο ψηφιακό νόμισμα με Παγκόσμιο Βασικό Εισόδημα (UBI) μπορεί στη συνέχεια να εισαχθεί σταδιακά για να αντικαταστήσει το καταδικασμένο νομισματικό μας σύστημα.[4] Αυτό το συμπέρασμα συμπίπτει εν μέρει με το δικό μου. Υποστηρίζεται επίσης από τα σενάρια του Paul Raskin από την Πρωτοβουλία για τη Μεγάλη Μετάβαση για το πώς εγκαθιδρύεται μια ολοκληρωτική «Νέα Τάξη της Γης», η οποία θα αντικατασταθεί μακροπρόθεσμα από μια παγκόσμια δημοκρατική κυβέρνηση (Γήινη Ομοσπονδία) με ένα Παγκόσμιο Σύνταγμα[5].
Η πανδημία COVID-19 υπογράμμισε την καταστροφική αποτυχία της προσέγγισης «κάθε χώρα για τον εαυτό της» στη δημόσια υγεία, και τα εθνικά οικονομικά συμφέροντα, αντί για τις παγκόσμιες ανάγκες, εξακολουθούν να κυριαρχούν στις συζητήσεις για την κλιματική πολιτική, ανοίγοντας το δρόμο προς το κλιματικό χάος.
Κάτω από το τριμελές Παγκόσμιο Κοινοβούλιο υπάγονται οι τέσσερις κύριες υπηρεσίες της κυβέρνησης της Γήινης Ομοσπονδίας: το σύστημα του Παγκόσμιου Ανώτατου Δικαστηρίου, το Παγκόσμιο Εκτελεστικό, το Παγκόσμιο Σύστημα Επιβολής και ο Παγκόσμιος Διαμεσολαβητής[6].
Glen T. Martin, Η Μεγάλη Μετάβαση απαιτεί το Σύνταγμα της Γης
Το όραμα είναι να δημιουργηθεί ένας ειρηνικός και αρμονικός κόσμος σε ισορροπία μέσω της δημιουργίας μιας Παγκόσμιας Ομοσπονδίας με Παγκόσμιο Κοινοβούλιο, Παγκόσμια Κυβέρνηση και Παγκόσμιο Δικαστήριο. Πρόκειται για ιδέες που κυκλοφορούν εδώ και καιρό στη Λέσχη της Ρώμης και σε στενά συνδεδεμένους κύκλους της Νέας Εποχής. Το ερώτημα είναι πώς ένα τέτοιο νέο παγκόσμιο σύστημα εξουσίας θα μπορούσε να ξεφύγει από τη μοίρα της απαγωγής από τα ίδια συμφέροντα που δημιούργησαν το σημερινό διεφθαρμένο και αποτυχημένο σύστημά μας; Αυτό το βλέπουν όσοι υποστηρίζουν σχέδια όπως το The Great Transition (που ξεκίνησε με κεφάλαια εκκίνησης από τον Στίβεν Ροκφέλερ). Αυτό που συμβαίνει είναι μάλλον μια μέθοδος για να μας οδηγήσουν στην τελική τους λύση με τη μορφή ενός παγκόσμιου τεχνοκρατικού συστήματος ελέγχου.
Ωστόσο, είναι εξαιρετικά απίθανο να πετύχει αυτό το σχέδιο. Η ευαισθητοποίηση εξαπλώνεται σαν πυρκαγιά και ο πανικός της ελίτ αυξάνεται καθώς η αφήγησή τους καταρρέει και οι άνθρωποι γίνονται όλο και πιο απρόσβλητοι στην προπαγάνδα. Εξ ου και όλοι οι ιεροεξεταστές και οι «ελεγκτές γεγονότων» που επιμελώς φυλάσσουν την αφήγηση και βοηθούν να κατευθύνουν την κοινή γνώμη προς τη «σωστή» κατεύθυνση. Σίγουρα πρέπει να τους εμπιστευόμαστε, αφού, για παράδειγμα, ο David Roy Thomson, πρόεδρος της Thomson Reuters Corporation, είναι απόφοιτος του Global Leaders of Tomorrow, τάξη του 1993.
Είναι πλέον καιρός να αναλάβουμε τον έλεγχο της μοίρας μας και να αποφύγουμε να πέσουμε σε νέες παγίδες.
Πηγή
ΠΡΟΣΟΧΗ: ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΕ κάθε Δημοσίευση μας….Ορισμένα αναρτώμενα απο το διαδίκτυο, κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής) θεωρούμε οτι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Το Epiosyinfo, ασπάζεται βαθιά, τις Δημοκρατικές αρχές της πολυφωνίας και ως εκ τούτου, αναδημοσιεύει κείμενα και ρεπορτάζ, από όλους τους πολιτικούς χώρους. !!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Το ΕΠΙΟΣΥ INFO ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω e-mail έτσι ώστε να αφαιρεθεί. Σχόλια με αναφορές σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις , υβριστικά ή συκοφαντικά θα αφαιρούνται!