Χαρακτήρα «ψήφου εμπιστοσύνης» παίρνει μοιραία η διαδικασία της
ψηφοφορίας επί του πολυνομοσχεδίου, καθώς το διακύβευμα που προβάλλει το
Μαξίμου, το «εξιτήριο» από τα μνημόνια, είναι «στρατηγικής σημασίας»
για τη χώρα και «δευτερευόντως» για την πολιτική επιβίωση του ΣΥΡΙΖΑ.
Από το επιτελείο του πρωθυπουργού εκτιμούν ότι το πολυνομοσχέδιο θα περάσει χωρίς παραφωνίες και απώλειες από την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Ο αριθμός 153 σε κάθε περίπτωση θεωρείται πως διασφαλίζεται από το ότι οι βουλευτές, ακόμη κι εκείνοι που κατά καιρούς διατυπώνουν κριτική, συμφωνούν με την κυβερνητική επιταγή της παραίτησης και παράδοσης της έδρας (αν και αυτό ισχύει για τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι σαφές αν ισχύει και για τους ΑΝΕΛΛ). Πάντως, από το Μαξίμου διαμηνύουν ότι δεν περιμένουν εξελίξεις που μπορεί έστω να χαλάσουν το κλίμα, ακόμη κι αν δεν επηρεάζουν τη δεδηλωμένη.
Το Μαξίμου έχει φροντίσει να μπετονάρει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία με δύο κεντρικά επιχειρήματα:
♦ Όποιος δεν στηρίξει τη συμφωνία για το κλείσιμο της αξιολόγησης ουσιαστικά στηρίζει τον Κυριάκο Μητσοτάκη, τη Ν.Δ. και όσα συμφέροντα προσβλέπουν σε «ανατροπή» του Τσίπρα και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛΛ.
♦ Τα μέτρα για τη μεσοπρόθεσμη ελάφρυνση του χρέους επέχουν χαρακτήρα εξιτηρίου από το πρόγραμμα, οπότε αν δεν υπάρξει αυτή η ρύθμιση, την οποία ζητά το ΔΝΤ για να παραμείνει στο πρόγραμμα με ρόλο χρηματοδότη, όπως απαιτεί το Ταμείο, δεν υπάρχει λόγος εφαρμογής των μέτρων του 2019 και του 2020 που ψηφίζονται σήμερα. Κάτι που ακόμη και η Λαγκάρντ βρήκε «λογικό», σύμφωνα με τις διαρροές για την αντίδραση της γενικής διευθύντριας του ΔΝΤ στη σχετική δήλωση του πρωθυπουργού κατά τη συνάντησή τους στο Πεκίνο. Στο μεταξύ, εν είδει ακόμη ισχυρότερης διαβεβαίωσης, κυβερνητικές πηγές έλεγαν ότι αν δεν υπάρξει εδώ και τώρα η απάντηση στο χρέος, η κυβέρνηση δεν θα περιμένει έναν χρόνο να δει τι θα γίνει, αλλά θα ξηλώσει τα μέτρα άμεσα.
Ωστόσο, ενδεχομένως πιο δεσμευτική συνθήκη για την υπερψήφιση της συμφωνίας είναι το ότι βρισκόμαστε κοντά σε λύση, γεγονός στο οποίο συνηγορούν οι αγορές κατ' αρχάς, αλλά και δηλώσεις από πλευράς Κομισιόν ή και του Σόιμπλε ακόμη.
Τα παραπάνω ενισχύουν:
- αφενός την εκτίμηση ότι η αισιοδοξία στηρίζεται σε πραγματικά δεδομένα και δεν αποτελεί απλώς κυβερνητική προπαγάνδα,
- αφετέρου το επιχείρημα ότι όποιος δεν στηρίξει τη συμφωνία και κατ' επέκταση την κυβέρνηση, ανακόπτει την πορεία εξόδου στις αγορές και υλοποίησης του οδικού χάρτη για έξοδο από το πρόγραμμα, προς τέρψιν της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Με άλλα λόγια, την ώρα που η κυβέρνηση διαμηνύει σε όλους τους τόνους ότι φτάνει στην πηγή, ποιος θα ρισκάρει να την εμποδίσει να πιει νερό;
Από την άλλη, στο εσωτερικό της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας τα παραπάνω επιχειρήματα ουσιαστικά φαίνεται να έχουν αφομοιωθεί.
Στις τάξεις των βουλευτών φαίνεται να επικρατούν διαφορετικές προσεγγίσεις, από το «ψηφίζω και με τα δύο χέρια» γιατί «ο Τσίπρας είναι η ελπίδα» μέχρι το «ψηφίζω με βαριά καρδιά» για να μην ευοδωθούν τα σχέδια των αντιπάλων για αριστερή παρένθεση.
Με όποιο τρόπο κι αν το βλέπουν, όμως, οι βουλευτές, το διά ταύτα είναι ένα: θα υπερψηφίσουν. Ανεξαρτήτως, βέβαια, της βεβαιότητας που εκπέμπει το Μαξίμου, λόγω και του γενικότερου κλίματος, πάντα υπάρχει η πιθανότητα του απρόβλεπτου.
Η ομάδα της εσωκομματικής αντιπολίτευσης με τις αποχρώσεις της και όσοι «συνομιλούν» πολιτικά με τον χώρο αυτό, οικοδομεί το δικό της αφήγημα για μετά τη συμφωνία.
Εκτιμά ότι εφόσον η έκβαση της συμφωνίας εκτυλιχθεί σύμφωνα με κυβερνητικές προσδοκίες, τότε ανακτάται κρίσιμος πολιτικός χρόνος και χώρος ώς τις εκλογές του 2019, κατά τον οποίο η κυβέρνηση θα έχει την ευκαιρία να επικεντρώσει στο «παράλληλο πρόγραμμα». Επομένως, κατά τη συλλογιστική αυτή, το στοίχημα για να αφήσει η κυβέρνηση «αριστερό στίγμα» παραμένει ανοιχτό.
Η συζήτηση μετατίθεται στον απολογισμό για τη μέχρι σήμερα διακυβέρνηση και την προετοιμασία για τον δρόμο που ανοίγεται από δω και πέρα, στον οποίο συμπεριλαμβάνεται και η τρίτη αξιολόγηση. Από την πλευρά της εσωκομματικής αντιπολίτευσης υπογραμμίζεται ότι αυτό που δεν πρέπει να κάνει η κυβέρνηση είναι να υιοθετήσει μια ρητορική «success story» αλά Σαμαρά και να στρέψει την προσοχή της στην επανασύνδεση με την κοινωνία αφενός, μέσα από δράσεις που θα επουλώσουν τις πληγές της, στην αριστερή φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ αφετέρου.
Βεβαίως στο τοπίο της μετά τη συμφωνία ημέρας δεν θα λείψει και η πορεία προς τις εκλογές, αν κι εφόσον δεν υπάρξουν γεγονότα που θα επισπεύσουν την πορεία αυτή.
πηγη
Συνδεθείτε στη σελίδα μας στο Facebook
ΠΡΟΣΟΧΗ: Ορισμένα αναρτώμενα απο το διαδίκτυο, κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής) θεωρούμε οτι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!
Από το επιτελείο του πρωθυπουργού εκτιμούν ότι το πολυνομοσχέδιο θα περάσει χωρίς παραφωνίες και απώλειες από την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Ο αριθμός 153 σε κάθε περίπτωση θεωρείται πως διασφαλίζεται από το ότι οι βουλευτές, ακόμη κι εκείνοι που κατά καιρούς διατυπώνουν κριτική, συμφωνούν με την κυβερνητική επιταγή της παραίτησης και παράδοσης της έδρας (αν και αυτό ισχύει για τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι σαφές αν ισχύει και για τους ΑΝΕΛΛ). Πάντως, από το Μαξίμου διαμηνύουν ότι δεν περιμένουν εξελίξεις που μπορεί έστω να χαλάσουν το κλίμα, ακόμη κι αν δεν επηρεάζουν τη δεδηλωμένη.
Το Μαξίμου έχει φροντίσει να μπετονάρει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία με δύο κεντρικά επιχειρήματα:
♦ Όποιος δεν στηρίξει τη συμφωνία για το κλείσιμο της αξιολόγησης ουσιαστικά στηρίζει τον Κυριάκο Μητσοτάκη, τη Ν.Δ. και όσα συμφέροντα προσβλέπουν σε «ανατροπή» του Τσίπρα και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛΛ.
♦ Τα μέτρα για τη μεσοπρόθεσμη ελάφρυνση του χρέους επέχουν χαρακτήρα εξιτηρίου από το πρόγραμμα, οπότε αν δεν υπάρξει αυτή η ρύθμιση, την οποία ζητά το ΔΝΤ για να παραμείνει στο πρόγραμμα με ρόλο χρηματοδότη, όπως απαιτεί το Ταμείο, δεν υπάρχει λόγος εφαρμογής των μέτρων του 2019 και του 2020 που ψηφίζονται σήμερα. Κάτι που ακόμη και η Λαγκάρντ βρήκε «λογικό», σύμφωνα με τις διαρροές για την αντίδραση της γενικής διευθύντριας του ΔΝΤ στη σχετική δήλωση του πρωθυπουργού κατά τη συνάντησή τους στο Πεκίνο. Στο μεταξύ, εν είδει ακόμη ισχυρότερης διαβεβαίωσης, κυβερνητικές πηγές έλεγαν ότι αν δεν υπάρξει εδώ και τώρα η απάντηση στο χρέος, η κυβέρνηση δεν θα περιμένει έναν χρόνο να δει τι θα γίνει, αλλά θα ξηλώσει τα μέτρα άμεσα.
Ωστόσο, ενδεχομένως πιο δεσμευτική συνθήκη για την υπερψήφιση της συμφωνίας είναι το ότι βρισκόμαστε κοντά σε λύση, γεγονός στο οποίο συνηγορούν οι αγορές κατ' αρχάς, αλλά και δηλώσεις από πλευράς Κομισιόν ή και του Σόιμπλε ακόμη.
Τα παραπάνω ενισχύουν:
- αφενός την εκτίμηση ότι η αισιοδοξία στηρίζεται σε πραγματικά δεδομένα και δεν αποτελεί απλώς κυβερνητική προπαγάνδα,
- αφετέρου το επιχείρημα ότι όποιος δεν στηρίξει τη συμφωνία και κατ' επέκταση την κυβέρνηση, ανακόπτει την πορεία εξόδου στις αγορές και υλοποίησης του οδικού χάρτη για έξοδο από το πρόγραμμα, προς τέρψιν της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Με άλλα λόγια, την ώρα που η κυβέρνηση διαμηνύει σε όλους τους τόνους ότι φτάνει στην πηγή, ποιος θα ρισκάρει να την εμποδίσει να πιει νερό;
Από την άλλη, στο εσωτερικό της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας τα παραπάνω επιχειρήματα ουσιαστικά φαίνεται να έχουν αφομοιωθεί.
Στις τάξεις των βουλευτών φαίνεται να επικρατούν διαφορετικές προσεγγίσεις, από το «ψηφίζω και με τα δύο χέρια» γιατί «ο Τσίπρας είναι η ελπίδα» μέχρι το «ψηφίζω με βαριά καρδιά» για να μην ευοδωθούν τα σχέδια των αντιπάλων για αριστερή παρένθεση.
Με όποιο τρόπο κι αν το βλέπουν, όμως, οι βουλευτές, το διά ταύτα είναι ένα: θα υπερψηφίσουν. Ανεξαρτήτως, βέβαια, της βεβαιότητας που εκπέμπει το Μαξίμου, λόγω και του γενικότερου κλίματος, πάντα υπάρχει η πιθανότητα του απρόβλεπτου.
Η ομάδα της εσωκομματικής αντιπολίτευσης με τις αποχρώσεις της και όσοι «συνομιλούν» πολιτικά με τον χώρο αυτό, οικοδομεί το δικό της αφήγημα για μετά τη συμφωνία.
Εκτιμά ότι εφόσον η έκβαση της συμφωνίας εκτυλιχθεί σύμφωνα με κυβερνητικές προσδοκίες, τότε ανακτάται κρίσιμος πολιτικός χρόνος και χώρος ώς τις εκλογές του 2019, κατά τον οποίο η κυβέρνηση θα έχει την ευκαιρία να επικεντρώσει στο «παράλληλο πρόγραμμα». Επομένως, κατά τη συλλογιστική αυτή, το στοίχημα για να αφήσει η κυβέρνηση «αριστερό στίγμα» παραμένει ανοιχτό.
Η συζήτηση μετατίθεται στον απολογισμό για τη μέχρι σήμερα διακυβέρνηση και την προετοιμασία για τον δρόμο που ανοίγεται από δω και πέρα, στον οποίο συμπεριλαμβάνεται και η τρίτη αξιολόγηση. Από την πλευρά της εσωκομματικής αντιπολίτευσης υπογραμμίζεται ότι αυτό που δεν πρέπει να κάνει η κυβέρνηση είναι να υιοθετήσει μια ρητορική «success story» αλά Σαμαρά και να στρέψει την προσοχή της στην επανασύνδεση με την κοινωνία αφενός, μέσα από δράσεις που θα επουλώσουν τις πληγές της, στην αριστερή φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ αφετέρου.
Βεβαίως στο τοπίο της μετά τη συμφωνία ημέρας δεν θα λείψει και η πορεία προς τις εκλογές, αν κι εφόσον δεν υπάρξουν γεγονότα που θα επισπεύσουν την πορεία αυτή.
πηγη
Συνδεθείτε στη σελίδα μας στο Facebook
ΠΡΟΣΟΧΗ: Ορισμένα αναρτώμενα απο το διαδίκτυο, κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής) θεωρούμε οτι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Το ΕΠΙΟΣΥ INFO ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω e-mail έτσι ώστε να αφαιρεθεί. Σχόλια με αναφορές σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις , υβριστικά ή συκοφαντικά θα αφαιρούνται!