Είναι άδικο να κατηγορούμε τον Τσίπρα και τους υπουργούς του για διαπλοκή με τον Χρήστο Καλογρίτσα.Είναι προκλητικά άδικο και υποκριτικό και από μέρους της Νέας Δημοκρατίας, για παράδειγμα.
Καλά δεν βλέπουν εκεί στη Πειραιώς ότι η κυβέρνηση Τσίπρα-όπως και όλες οι προηγούμενες-έχει αγκαλιάσει με τρυφερότητα όλους σχεδόν τους ολιγάρχες;
Γιατί αυτή η εμμονή με τον ηρωικό σύντροφο Χρήστο Καλογρίτσα;
Γιατί δεν έβγαλε για παράδειγμα μια ανακοίνωση η ΝΔ μετά την αποκάλυψη-βόμβα του Τάσου Τέλλογλου στο inside srory για τις αναθέσεις από τον Σπίρτζη στον Κόκκαλη των οικίσκων για τους πρόσφυγες;
Ενα παράδειγμα αναφέρουμε καθότι θ΄ακολουθήσουν κι άλλα. Γιατί η ΝΔ δεν έβγαλε ανακοίνωση για την Intrakat για παράδειγμα.
Δείτε τι αποκάλυψε ο Τάσος Τέλλογλου:
Οικίσκοι που στεγάζουν πρόσφυγες στον Ελαιώνα. [Ayhan Mehmet/ANADOLU AGENCY]
ΚΕΙΜΕΝΟ>Τάσος Τέλλογλου-[inside story]
O διαγωνισμός για τους οικίσκους στους οποίους πρόκειται να μείνουν οι πρόσφυγες έχει μπλοκάρει εδώ και μήνες, εξαιτίας του τρόπου με τον οποίον τον διαχειρίσθηκε το υπουργείο Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων.
Πρόκειται για τον δεύτερο διαγωνισμό που γίνεται για τη στέγαση των προσφύγων. Ο πρώτος, που πραγματοποιήθηκε στις αρχές του 2016, ήταν «κλειστός», έγινε δηλαδή με τις διαδικασίες που ακολουθεί το ελληνικό δημόσιο όταν έχει καθυστερήσει ή όταν πρόκειται για ένα επείγον ζήτημα που πρέπει να τακτοποιηθεί άμεσα. Αφορούσε 769 οικίσκους , τους οποίους μοιράσθηκαν τέσσερις εταιρείες. Από αυτούς, 359 οικίσκους ανέλαβε να προμηθεύσει η εταιρεία Ιντρακάτ, έναντι 9.650 ευρώ τον καθένα (χωρίς το ΦΠΑ), από 180 πήραν οι εταιρείες Glassart και Ευρωεμπορική και 50 η Νεοκάτ (όλες με την ίδια τιμή).
Η αξία των 769 οικίσκων ήταν 7.420.850 ευρώ (χωρίς το ΦΠΑ). Η έκπτωση που πήρε το ελληνικό δημόσιο από τους κατασκευαστές, επειδή έκανε τον κλειστό διαγωνισμό την τελευταία στιγμή, ήταν 3,5%, δηλαδή πάρα πολύ χαμηλή, «αλλά αυτό συμβαίνει όταν οι δουλειές γίνονται στο παρά 5», είπε στο inside story παράγοντας του υπουργείου Υποδομών. Να σημειωθεί ότι οι τιμές αυτού του πρώτου κλειστού διαγωνισμού ήταν με παράδοση των οικίσκων στις εγκαταστάσεις του κατασκευαστή-προμηθευτή.
Τον νέο διαγωνισμό αντιλαμβάνονται όλοι σαν συνέχεια του πρώτου, αλλά στην προκήρυξή του προστίθενται δύο όροι που δεν υπήρχαν στον πρώτο.
Ο νέος διαγωνισμός
Με αυτόν πρόκειται να παραδοθούν 569 οικίσκοι, αλλά το προκηρύσσον υπουργείο ζητά δύο προϋποθέσεις που μοιάζουν “φωτογραφικές”:
- Όποιος συμμετέχει στον διαγωνισμό πρέπει να έχει κατασκευάσει και πουλήσει την τελευταία τριετία το 30% της ποσότητας για την οποία συμμετέχει. Αν δηλαδή κάνει προσφορά για 400 οικίσκους στον συγκεκριμένο διαγωνισμό, πρέπει να έχει κατασκευάσει και παραδώσει την τελευταία τριετία 120 οικίσκους τουλάχιστον.
- Ο κάθε συμμετέχων να έχει κύκλο εργασιών της τελευταίας τριετίας ίσο με το 30% του συνολικού προϋπολογισμού του έργου, δηλαδή 1.502.000 ευρώ σε συνολικό προϋπολογισμό λίγο πάνω από τα 5 εκατομμύρια.
Παράγοντας του υπουργείου που θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία του είπε στο inside story ότι «οι όροι αυτοί ήταν απαραίτητοι, καθώς διαφορετικά ο διαγωνισμός θα διαμοιραζόταν σε πάρα πολλές εταιρείες, που –όπως μας εδειξε ο πρώτος διαγωνισμός– δεν ήταν έτοιμες να παράξουν το σύνολο του έργου, πράγμα που επιδιώκουμε για να υπάρχει αποτελεσματικότερη και ταχύτερη αντιμετώπιση των αναγκών της στέγασης».
Παρόλα αυτά, αξίζει να σημειωθεί ότι αυτούς τους όρους εκπλήρωνε μόνο μία από τις εταιρείες που εκδήλωσαν ενδιαφέρον για τον διαγωνισμό, η Ιντρακάτ.
Νέο προϊόν;
Εκτός από την ανάγκη για ταχύτητα, φαίνεται ότι υπήρχε ένας ακόμα παράγοντας που ευνόησε τη μεγαλύτερη από τις οκτώ εταιρείες, την Ιντρακάτ. Συγκεκριμένα, το προϊόν του οικίσκου (για πρόσφυγες ή οικονομικούς μετανάστες) είναι καινούριο για τους κατασκευαστές και ουσιαστικά η μόνη φορά που είχαν κληθεί μέχρι πρότινος να το κατασκευάσουν ήταν στον πρώτο διαγωνισμό. Τότε τη μερίδα του λέοντος πήρε η Ιντρακάτ, οπότε και απέκτησε το συγκριτικό πλεονέκτημα που της επέτρεψε να είναι η μοναδική από τις διαγωνιζόμενες εταιρείες που καλύπτει τον πρώτο από τους όρους που εξηγήθηκαν παραπάνω.
Τι το νέο όμως έχουν τα κοντέινερ για τους πρόσφυγες; «Οι οικίσκοι στα τεχνικά έργα ή σε διάφορες δημόσιες υπηρεσίες, ακόμα και οι οικίσκοι για τους σεισμόπληκτους, είχαν ουσιώδεις διαφορές όπως ότι δεν είχαν κλιματισμό, ζεστό νερό αλλά κυρίως την επένδυση των τοίχων, που κάνει τη ζωή μέσα σε αυτούς αξιοβίωτη. Συνεπώς αυτό το προϊόν σε ποσοστό ύψους 30% είχε παράξει η εξής μία εταιρεία, η Ιντρακάτ», ισχυρίζεται παράγοντας του υπουργείου που θέλει να παραμείνει ανώνυμος.
Πηγές της αγοράς ωστόσο διχάζονται ως προς αυτήν την κρίση. Οι περισσότεροι συμφωνούν ότι πρόκειται για ένα «καινούργιο προϊόν», κάποιοι όμως λένε ότι ο βασικός κορμός του προϊόντος παραμένει ο ίδιος, αλλά έχουν προστεθεί «σημαντικά τεχνικά χαρακτηριστικά για να μετατρέψουν τα “κουτιά” σε σπίτια».
Κοντέινερ της Glassart στον Σκαραμαγκά. [Savvas Karmaniolas/CITIZENSIDE]
Ο “πόλεμος” αρχίζει
Τελικά υποβλήθηκαν οκτώ προσφορές, από τις εταιρείες Glassart, Ευρωεμπορική ΑΒΕΕ, Νεοκάτ ΑΕ, Ιντρακάτ, Μεταλλικές Κατασκευές Γεωργατσώνας ΑΕ, Μεταλλικές Κατασκευές Ροδόπης ΑΕ, Shelter Ανώνυμος Βιομηχανική Εταιρεία Επενδύσεων και Κατασκευών και Ένωση Εταιρειών KMS Buildings ΑΕ Κτιριακά Μεταλλικά Στοιχεία Ανώνυμος Κατασκευαστική Εταιρεία-Βήμκα Ηλεκτρομεταλλουργικές Κατασκευές ΕΠΕ.
Στις 4 Οκτωβρίου 2016 ο υπουργός Χ. Σπίρτζης αποφάσισεΜε την απόφαση με αρ. πρωτ. ΑΕΦΚ/4294/Γ215/04.10.2016 να κάνει αποδεκτή την από 19.09.2016 ομόφωνη εισήγηση της επιτροπής αξιολόγησης του διαγωνισμού. Έτσι, έγινε η αποδοχή των δικαιολογητικών και των τεχνικών προσφορών από τις εταιρείες Glassart, Ευρωεμπορική ΑΒΕΕ, Ιντρακάτ, Μεταλλικές Κατασκευές Γεωργατσώνας ΑΕ, Μεταλλικές Κατασκευές Ροδόπης ΑΕ. Οι προσφορές των τριών άλλων εταιρειών απορρίφθηκαν για διάφορους λόγους.
Όπως συνηθίζεται στους διαγωνισμούς, κατά της παραπάνω απόφασης κατατέθηκαν προδικαστικές προσφυγές, οι οποίες προήλθαν από τις εταιρείες Νεοκάτ ΑΕ, Ένωση Εταιρειών KMS Buildings-Βήμκα και Ιντρακάτ. Οι προσφυγές αυτές αναρτήθηκαν δημόσια και διαβιβάστηκαν στην αρμόδια επιτροπή στις 17.10.2016. Σε αυτές οι προσφεύγοντες αναφέρουν ότι κακώς έγιναν δεκτές οι προσφορές των άλλων εταιρειών, αφού τα στοιχεία που υπέβαλαν και μάλιστα ηλεκτρονικά παρουσίαζαν σημαντικές ελλείψεις: μη υποβολή μετοχολογίου, μη δημοσίευση ισολογισμών, ποσό εγγυητικής μικρότερο από αυτό που ζητείτο, πλημμέλειες στις τεχνικές προσφορές. Υπήρξαν και εταιρείες που υποστήριξαν ότι το σύστημα των ηλεκτρονικών διαγωνισμών καταχώρησε λανθασμένα φάκελο με δικαιολογητικά.
Στις 31.10.2016 εκδίδεται η εισήγηση της αρμόδιας επιτροπής για τις προδικαστικές προσφυγές, η οποία αποκλείει όλες τις άλλες εταιρείες από τον διαγωνισμό και αποδέχεται μόνο τον φάκελο της Ιντρακάτ και την αποσφράγιση της οικονομικής της προσφοράς.
Παρόλα αυτά, στις 08.11.2016 η εταιρεία Ιντρακάτ καταθέτει προσφυγή ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών. Η δικάσιμος ορίζεται στις 13.12.2016 (για να αποφασιστεί αν θα γίνουν δεκτά τα ασφαλιστικά μέτρα που ζητά η εταιρεία). Η προσφυγή αυτή κοινοποιήθηκε στο υπουργείο και στις λοιπές εταιρείες του διαγωνισμού, με απόφαση του εφέτη, πριν τις 25.11.2016.
Και η εταιρεία KMS Buildings άσκησε προσφυγή ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, για την οποίαν ορίστηκε δικάσιμος στις 10.01.2017 (ξανά για τα ασφαλιστικά μέτρα). Η προσφυγή αυτή κοινοποιήθηκε στο υπουργείο και στις λοιπές εταιρείες του διαγωνισμού με απόφαση του εφέτη πριν τις 29.11.2016.
Μια υπουργική απόφαση που δημιουργεί τετελεσμένα
Ενώ εκκρεμούσαν οι παραπάνω δικαστικές προσφυγές, για τις οποίες είχε λάβει γνώση ο υπουργός Υποδομών και Μεταφορών Χ. Σπίρτζης, αφού του είχαν κοινοποιηθεί, στις αρχές Δεκεμβρίου 2016 (με την υπ’ αρ. πρωτ. ΔΑΕΦΚ/5311/Γ215/07.12.2016 του) αποδέχεται την από 31.10.2016 (δηλαδή μετά από 40 περίπου ημέρες) εισήγηση της αρμόδιας επιτροπής που απέκλειε όλες τις άλλες εταιρείες από τον διαγωνισμό και αποδεχόταν μόνο την Ιντρακάτ.
Να σημειωθεί ότι παρά το γεγονός πως ο διαγωνισμός είναι ηλεκτρονικός, δηλαδή τα έγγραφα υποβάλλονται ηλεκτρονικά, πολλοί ανταγωνιστές ακυρώθηκαν επειδή είχαν ελλείψεις στα χαρτιά τους. Άγνωστο είναι το πώς έγιναν δεκτές οι ηλεκτρονικές τους αιτήσεις τον Σεπτέμβριο, ενώ υπήρχαν όλες αυτές οι ελλείψεις και γιατί χρειάστηκε να περάσει 1,5 μήνας για να διαπιστωθούν.
Στην ουσία, με την απόφασή του ο υπουργός δέχεται τη λογική των υπηρεσιών του αλλά και της προσφυγής της Ιντρακάτ, που θεωρεί ότι οι άλλες εταιρείες λίγο ή πολύ έχουν τέτοιες πλημμέλειες στην προσφορά τους, που δεν ήταν σε θέση να συμμετάσχουν και πολύ περισσότερο να υλοποιήσουν τον διαγωνισμό. Και αν αυτό ισχύει, τότε τίθεται το ερώτημα πώς οι εταιρείες αυτές πήραν μέρος –όχι όλες, αλλά οι τρεις– στον πρώτο διαγωνισμό.
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα για τις μικρές εταιρείες
Καμία από τις εταιρείες που είναι μικρομεσαίες δεν είναι σε θέση να κάνει προσφυγή κατά της υπουργικής απόφασης στο διοικητικό εφετείο, καθώς το δικαστικό παράβολο θα στοιχίσει 50.000 ευρώ και τα δικηγορικά έξοδα τουλάχιστον 10.000. Δηλαδή για ορισμένους, η προσφυγή θα στοίχιζε όσο το περιθώριο κέρδους τους από τη δουλειά για την οποία διαγωνίζονται.
Όμως ο υπουργός κάνει ένα νομικό λάθος: Αγνοεί ότι λαμβάνει την απόφασή του προτού να εκδικαστούν οι προσφυγές των εταιρειών στο Διοικητικό Εφετείο Αθηνών. «Αν το δημόσιο πραγματικά βιάζεται, θα μπορούσε και σε αυτήν την περίπτωση να κάνει “κλειστό” διαγωνισμό, όπως έγινε στην πρώτη φάση του προσφυγικού, και να αποφύγει όλες αυτές τις παρενέργειες», είπε στο inside story νομικός που συμμετέχει στη διαδικασία του Διοικητικού Εφετείου.
Επιπλέον, είναι ανεξήγητο γιατί ο υπουργός περίμενε 40 ημέρες μετά τη συνεδρίαση της επιτροπής του (που έγινε, θυμίζουμε, στις 31.10.2016) για να εγκρίνει την εισήγησή της. Ένα μόνο παράδειγμα: Μια από τις εταιρείες απορρίπτεται με βάση την εισήγηση επειδή δεν προσφέρει ολόκληρο το ποσό για τη συμμετοχή στον διαγωνισμό. Προσοχή, δεν είναι η εγγυητική καλής εκτέλεσης, αλλά η εγγύηση της συμμετοχής. Πότε είχε δίκιο το υπουργείο; Στις 19 Σεπτεμβρίου, όταν δέχθηκε την εγγυητική, ή στις 31 Οκτωβρίου, όταν την έκοψε; Διότι και τις δύο φορές να έχει δίκιο δεν γίνεται.
Σε κάθε περίπτωση, ο αποκλεισμός όλων των κατασκευαστών πλην ενός σίγουρα δεν θα ωφελήσει τον ανταγωνισμό. Υπάρχει μάλιστα μια λεπτομέρεια, η οποία δείχνει τα πιθανά οφέλη του ανταγωνισμού και το πού θα μπορούσε να οδηγήσει η έλλειψή του: οι τιμές του δεύτερου διαγωνισμού μπορεί να μην έχουν γίνει ακόμα γνωστές, όμως εκ παραδρομής έγινε ορατή η οικονομική προσφορά της εταιρείας Shelter. Όπως φάνηκε, η τιμή της ήταν χαμηλότερη από αυτές που είχαν δώσει οι άλλες εταιρείες κατά τον πρώτο διαγωνισμό (συγκεκριμένα ήταν 9.030 ευρώ ανά οικίσκο, δηλαδή περίπου 600 ευρώ χαμηλότερη, παρότι στο ποσό αυτό ο κατασκευαστής έχει ενσωματώσει τη δαπάνη 500 ευρώ ανά οικίσκο που αφορά μεταφορικά κόστη και βαρύνει τους προμηθευτές στον νέο διαγωνισμό, καθώς υποχρεούνται να παραδώσουν τους οικίσκους στις αποθήκες του υπουργείου Υποδομών στον Ασπρόπυργο). Δηλαδή, στον δεύτερο διαγωνισμό, όπου ο ανταγωνισμός ανάμεσα στις εταιρείες είναι σαφώς μεγαλύτερος από ό,τι στον πρώτο, καθώς υπάρχουν επτά εταιρείες αντί για τρεις, οι οικίσκοι μίας μόνο εταιρείας –που ακυρώνεται, επειδή εμφανίσθηκε κατά τύχη η τιμή που έδωσε– είναι κατά περίπου 1.000 ευρώ φθηνότεροι από ό,τι στον πρώτο διαγωνισμό.
Τι θα συμβεί στις τιμές αν μείνει μία μόνο εταιρεία;
Κερδισμένοι και χαμένοι
Οι πρώτες προσφυγές θα δικασθούν στις 3/2 και οι επόμενες μετά από έναν μήνα.
Η προσφυγή που εκδικάστηκε τον Γενάρη του 2017 απορρίφθηκε για τυπικούς λόγους, αλλά το δικαστήριο στο σκεπτικό του αναφέρει ότι οι προσφυγόντες θα έπρεπε να στραφούν κατά της τελικής διοικητικής πράξης, δηλαδή της απόφασης του κ. Σπίρτζη της 7ης Δεκεμβρίου και όχι των προγενέστερων αποφάσεών του. Το ίδιο ακριβώς “ελάττωμα” ωστόσο έχει και η προσφυγή της Ιντρακάτ. Που κατ’ επέκταση θα απορριφθεί για τον ίδιο λόγο.
Έτσι θα κλείσει μισός χρόνος χωρίς οικίσκους, ένας χειμώνας δηλαδή όπου 550 οικογένειες θα μπορούσαν να έχουν θέρμανση και ζεστό νερό. Αν είχαν καταφύγει σε άλλο κράτος, εκτός του ελληνικού…
Tσιμουδιά από την ΝΔ για τον Κόκκαλη. Μόνο ο οδικός άξονας Πάτρας- Πύργου, υπάρχει στον χάρτη της εγχώριας διαπλοκής;
Για ευθεία συναλλαγή με την εταιρεία Τοξότης ΑΕ του Χρήστου Καλογρίτσα κατηγορεί την κυβέρνηση η ΝΔ υποστηρίζοντας ότι τα δημοσιεύματα που αφορούν το πόθεν έσχες της κυρίας Μαρέβας Γκραμπόφσκι- Μητσοτάκη «πληρώθηκαν» με την εργολαβία που ανέλαβε η εταιρεία στον οδικό άξονα Πάτρας- Πύργου.
Η οξύτατη αντίδραση της αξιωματικής αντιπολίτευσης ακολούθησε ανακοίνωση του γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού με την οποία καλούσε τον κ. Μητσοτάκη να δώσει στη δημοσιότητα το σύνολο των περιουσιακών στοιχείων τόσο των δικών του όσο και της συζύγου του. Στην ανακοίνωση, μάλιστα, διατυπώνονταν εκ νέου αιχμές σε βάρος του κ.Μητσοτάκη, αλλά και της Μαρέβας Μητσοτάκη – Γκραμπόφσκι.
Η Πειραιώς προχώρησε τότε σε μια οργισμένη ανακοίνωση με την οποίθα συνδέει ευθέως τα δημοσιεύματα για το ζεύγος Μητσοτάκη με την ανάδειξη της εταιρείας Καλογρίτσα και τέταρτης εργολαβίας στον οδικό άξονα Πατρών – Πύργου.
Η ανακοίνωση της ΝΔ:
«Πριν στεγνώσει το μελάνι της αθλιότητας της εφημερίδας “Documento”, ο εκδότης της και επίσημος εργολάβος λάσπης της Κυβέρνησης, κ. Καλογρίτσας, πέρασε σήμερα από το ταμείο.
Αφού κατέτμησαν το έργο του οδικού άξονα Πάτρα – Πύργος, ο κ. Σπίρτζης, ως Υπουργός και κουμπάρος του κ. Καλογρίτσα, του ανέθεσε σήμερα την 4η κατά σειρά εργολαβία, ύψους 74.000.000 ευρώ. Θυμίζουμε ότι ήδη η εταιρία του έχει πάρει και τα τρία προηγούμενα έργα συνολικού προϋπολογισμού 178.000.000 ευρώ, χωρίς το σημερινό. Τσίπρας κερνάει και Καλογρίτσας πίνει …».
Η ανακοίνωση του γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού
Η ανακοίνωση του γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού που προκάλεσε αυτή την αντίδραση της Νέας Δημοκρατίας είχε ως εξής:
Η κυβέρνηση επ’ ουδενί λόγω δεν επιδιώκει να υπεισέλθει σε μια συζήτηση για την προσωπική ζωή του κ. Μητσοτάκη και της συζύγου του. Ο σεβασμός απέναντι στον ιδιωτικό βίο, τις αποφάσεις και τις επιλογές καθενός είναι αυτονόητος και απόλυτος όχι μόνο για τον κ. Μητσοτάκη αλλά για οποιονδήποτε πολίτη.
Το θέμα, όμως, που έχει προκύψει σχετικά με την μη συμπερίληψη των περιουσιακών στοιχείων της συζύγου του στις δηλώσεις Πόθεν Έσχες που ο ίδιος είναι υποχρεωμένος να καταθέτει, δεν είναι ένα θέμα που αφορά την προσωπική ζωή του Προέδρου της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, κ. Μητσοτάκη, αλλά τη δημόσια σφαίρα, τόσο νομικά όσο και ηθικά.
Σε ότι αφορά εντελώς περιληπτικά το νομικό σκέλος:
1. Από το 2004 (που ο κ. Μητσοτάκης εξελέγη βουλευτής) μέχρι το 2015, όταν και εκδόθηκε η ΚΥΑ που αναφέρει στην δήλωση της η κυρία Γκραμπόφσκι, και σύμφωνα με την οποία οι σε βεβαιωμένη διάσταση σύζυγοι δεν υποχρεούνται να συνυποβάλλουν δήλωση Πόθεν Έσχες, ο κ. Μητσοτάκης όφειλε να συμπεριλαμβάνει τα περιουσιακά στοιχεία της συζύγου του στην ετήσια δήλωση του -όπως προβλέπει σαφώς ο νόμος καθώς απαλλάσσει τον υπόχρεο μόνο όταν υπάρχει οριστικό και αμετάκλητο διαζύγιο.
2. Ανεξαρτήτως των ετών κατά τα οποία ο κ. Μητσοτάκης και η κυρία Γκραμπόφσκι τελούσαν σε διάσταση, και ανεξαρτήτως κάθε συναφούς νομικής ερμηνείας, το βέβαιον είναι ότι τουλάχιστον το έτος 2016 και σε αποκλειστική προθεσμία 90 ημερών από την ανάληψη των καθηκόντων του, ως Αρχηγού Πολιτικού Κόμματος, ο κ. Μητσοτάκης είχε αυτοτελή νομική υποχρέωση να καταθέσει Πόθεν Έσχες στο οποίο όφειλε να συμπεριλάβει τα περιουσιακά στοιχεία και της συζύγου του.
Το νομικό σκέλος, όμως, είναι το λιγότερο σημαντικό. Αυτό που έχει την βαρύνουσα εν προκειμένω σημασία είναι το ηθικό σκέλος.
Ο κ. Μητσοτάκης επιδιώκει να γίνει Πρωθυπουργός. Και εξ’ αυτού του λόγου και μόνο θα όφειλε, από μόνος του, και από τη στιγμή που προέκυψε θέμα με την αγορά ακινήτου αξίας εκατομμυρίων ευρώ, να προχωρήσει στην συνυποβολή Πόθεν Έσχες με την σύζυγό του ή, τουλάχιστον, να καταθέσει το σύνολο των κρίσιμων φορολογικών δηλώσεων στις οποίες καταγράφονται οι σχετικές περιουσιακές μεταβολές της συζύγου του.
Η περιουσία του κυρίου Μητσοτάκη και της οικογένειας του δεν αποτελεί εξάλλου ούτε κατά την έννοια του νόμου προσωπικό δεδομένο καθώς ο ίδιος είναι δημόσιος υπόχρεος.
Αναμένουμε επομένως από τον ίδιο, πέρα και έξω από τις νομικές και τεχνικές λεπτομέρειες, να προχωρήσει στην δημοσιοποίηση του συνόλου των περιουσιακών στοιχείων τόσο των δικών του όσο και της συζύγου του.
Είναι το ελάχιστο που μπορεί να κάνει ώστε να μην μείνει καμία σκιά στην υπόθεση αυτή με δεδομένο ότι το αξίωμα που κατέχει αλλά και εκείνο που διεκδικεί συνεπάγεται μια τεράστια ηθική και πολιτική ευθύνη».
Στην κόντρα για τον Καλογρίτσα και ο Κώστας Καραμανλής των Δημοσίων Εργων:
Η ανάληψη της εργολαβίας από την εταιρεία Καλογρίτσα είχε προκαλέσει το δηκτικό σχόλιο του τομεάρχη Υποδομών της ΝΔ, βουλευτή Σερρών, Κώστα Καραμανλή. Όπως επισημαίνει με την τέταρτη εργολαβία, η εταιρεία ανέλαβε πλέον το 50% του συγκεκριμενου έργο, πράγμα που ακυρώνει στην πράξη το επιχείρημα της κυβέρνησης ότι η κατάτμηση έγινε για την ενίσχυση του υγιούς ανταγωνισμού.
Η δήλωση του κ.Κώστα Καραμανλή ακολουθεί:
«Οφείλουμε, κατ’ αρχάς, να συγχαρούμε την κατασκευαστική εταιρία “Τοξότης Α.Ε.”, που αναδείχθηκε, για άλλη μια φορά – τέταρτη κατά σειρά – μειοδότης σε εργολαβία του οδικού άξονα Πάτρα – Πύργος (τμήμα Βάρδα – Κυλλήνη).
Με αυτόν τον τρόπο, η εν λόγω εταιρεία ανέλαβε πλέον το 50% του συγκεκριμένου έργου, κάτι που ακυρώνει στην πράξη το βασικό επιχείρημα της Κυβέρνησης ότι η “κατάτμηση” έγινε για την ενίσχυση του υγιούς ανταγωνισμού.
Με την ευκαιρία, καλό είναι να θυμίσουμε πως:
– Μέχρι σήμερα, το αρμόδιο Υπουργείο δεν έχει προχωρήσει στην υπογραφή καμίας απολύτως σύμβασης, σε συνέχεια των τριών πρώτων δημοπρατήσεων
-Δεν έχει εξασφαλιστεί καμία απολύτως χρηματοδότηση του έργου
-Καταρρέει πλήρως το επιχείρημά τους ότι η “κατάτμηση” έγινε προκειμένου να μπορούν να συμμετάσχουν πολλές και μικρές κατασκευαστικές εταιρείες
-Η “κατάτμηση” είναι μια πρακτική, η οποία οδηγεί σε καθυστέρηση των χρονοδιαγραμμάτων και σε αύξηση του τελικού κόστους του έργου και γι’αυτόν το λόγο δεν την επικροτεί και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ έλαβε, το 2015, τον οδικό άξονα Πάτρα – Πύργος με έτοιμη δημοπράτηση και με εξασφαλισμένη χρηματοδότηση. Δυστυχώς, εκείνοι επέλεξαν τη λογική των “κατατμήσεων”.
Θέλουμε ειλικρινά να ελίζουμε πως, παρά τα συνεχή εμπόδια που προβάλλει η Κυβέρνηση, στην προσπάθειά της να ικανοποιήσει τους “ημετέρους”, το έργο αυτό κάποια στιγμή θα ολοκληρωθεί και δεν θα μείνει κι αυτό στα χαρτιά».
To ρεπορτάζ: Από τη μία προχωρά με τις εγκρίσεις και από την άλλη «τρέχει» τις διαγωνιστικές διαδικασίες για την κατασκευή της πρώτης φάσης της επένδυσης στο ιστορικό συγκρότημα της Βουλιαγμένης. Ο λόγος για το τουρκοαραβικό σχήμα της Apollo Investment, ιδιοκτήτριας πλέον με ποσοστό άνω του 96% (μετά και τις πρόσφατες αγορές μετοχών) της Αστήρ Παλάς Βουλιαγμένης, η οποία προχωρά πλέον με τις οικονομικές προσφορές από τους μεγαλύτερους εγχώριους κατασκευαστές (ΕΛΛΑΚΤΩΡ, ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, J&P ΑΒΑΞ, INTΡΑΚΑΤ) στο πλαίσιο του διαγωνισμού για τις εργασίες ανακαίνισης του γνωστού ξενοδοχειακού συγκροτήματος. Οι προσφορές ήταν να κατατεθούν την περασμένη Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου, ωστόσο κατατίθενται τελικά σήμερα. Πρόκειται για την πρώτη φάση των εργασιών που αφορούν βασικά τις ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις οι οποίες θα πρέπει να είναι έτοιμες προς παράδοση την άνοιξη του 2018.
Εκτός των κατασκευαστικών εργασιών, η Apollo προχωρά και τις επιμέρους εγκρίσεις για το έργο, έχοντας λάβει τις προηγούμενες ημέρες από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Δυτικής Αττικής Πειραιώς και Νήσων το πράσινο φως για τις εργασίες. Ειδικότερα, σε σχετική απόφαση που δημοσιεύεται στη «Διαύγεια» η Εφορεία τάσσεται υπέρ της έγκρισης για την ανακαίνιση και εκσυγχρονισμό των ξενοδοχείων «Αρίων» και «Ναυσικά» και των κτιρίων και γηπέδων των αθλητικών εγκαταστάσεων (αποθήκες, Tennis Club, αποδυτήρια, υπαίθρια γήπεδα) με τους εξής όρους: Όλες οι εκσκαφικές εργασίες που απαιτούνται με βάση την κατατεθείσα μελέτη να γίνουν με τη συνεχή επίβλεψη αρχαιολόγου (τυχεράκια!!!), ο οποίος θα προσληφθεί για τις ανάγκες του έργου καθ’ υπόδειξη της Εφορείας και η δαπάνη του θα βαρύνει τον κύριο του έργου.
Οπως βλέπετε στον Αστέρα Βουλιαγμένης
συνωστίζεται όλη η ελίτ της κατασκευαστικής διαπλοκής της χώρας. Φυσικό
είναι η νέοι ιδιοκτήτες να παίρνουν εύκολα τις σχετικές άδειες.
Την ίδια
στιγμή ο Γραμματέας Νεφελούδης του υπ. Εργασίας έχει γραμμένους στα
παλαιότερα των υποδημάτων του, τούς εργαζόμενους τους οποίους οι νέοι
ιδιοκτήτες οι οποίοι ξεφορτώθηκαν τουλάχιστο 100 εργαζόμενους με
εθελούσιες εξόδους, κρατάνε τους υπόλοιπους σε αγωνία για το μέλλον τους
τόσους μήνες μετά την ολοκλήρωση της εξαγοράς.
Ενώ ο Αστέρας που θα καταλήξει
κατασκευαστική μπίζνα για την εγχώρια διαπλοκή παίρνει την μία άδεια
μετά την άλλη και προχωράει, το Ελληνικό φιλοξενεί ακόμη πρόσφυγες
επειδή ο Λάτσης προφανώς δεν θέλει να μπλέξει με τους εγχώριους
ολιγάρχες των κατασκευαστικών. Οσο δεν ενδίδει στα εγχώρια συμφέροντα
τόσο οι ταλαίπωροι πρόσφυγες θα μετατρέπουν σε πλυσταριό το Αεροδρόμιο
του Ωνάση.
Τσιμουδιά λοιπόν από την ΝΔ και για την μπίζνα
του Αστέρα που ξεπουλήθηκε για 400 εκατ. ευρώ με στόχο να κονομήσουν εκ
νέου οι ντόπιοι που έγιναν μεγαλοκατασκευαστές με το κρατικό χρήμα.
Είναι απέραντη υποκρισία από την ΝΔ και το
χαζοΠΑΣΟΚ να βλέπουν μόνο τον Καλογρίτσα και όχι την υπόλοιπη ελίτ της
διαπλοκής επειδή και οι Νεοδημοκράτες τους ίδιους εργολάβους θα
χρησιμοποιήσουν…
πηγη
Συνδεθείτε στη σελίδα μας στο Facebook
ΠΡΟΣΟΧΗ: Ορισμένα αναρτώμενα απο το διαδίκτυο, κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής) θεωρούμε οτι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Το ΕΠΙΟΣΥ INFO ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω e-mail έτσι ώστε να αφαιρεθεί. Σχόλια με αναφορές σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις , υβριστικά ή συκοφαντικά θα αφαιρούνται!