Την περασμένη χρονιά η υπό κρατικό έλεγχο βιομηχανία νικελίου Λάρκο είδε δεκάδες υψηλόβαθμα στελέχη της να αποχωρούν από την εταιρεία, εισπράττοντας αποζημιώσεις της τάξης των διακοσίων και των τριακοσίων χιλιάδων ευρώ.
Η επιβάρυνση για τον ισολογισμό ξεπέρασε τα 2 εκατ. ευρώ. Και βέβαια η εταιρεία ακολουθώντας τη γραμμή των σκληροπυρηνικών συνδικαλιστικών σωματείων, συνεχίζει να αμείβει στελέχη και εργαζόμενους με παχυλούς μισθούς.
Την ίδια στιγμή που δίνονται απλόχερες αποζημιώσεις και πλουσιοπάροχες αμοιβές που θα ζήλευαν ακόμη και υψηλόβαθμα στελέχη κερδοφόρων πολυεθνικών, η Λάρκο ως εταιρεία βρίσκεται στα πρόθυρα της ανηκέστου βλάβης: όπως μαρτυρούν τα στοιχεία του ισολογισμού που εγκρίθηκε προ ημερών, όλα τα βασικά μεγέθη είναι στο κόκκινο, με τις ζημιές και τις υποχρεώσεις να φουσκώνουν κυριολεκτικά κάθε μήνα που περνά.
Είναι χαρακτηριστικό ότι σύμφωνα με πληροφορίες του «Κ» κάθε μήνα η βιομηχανία δεν πληρώνει τις οφειλές της στη ΔΕΗ για το ρεύμα που καταναλώνει, διογκώνοντας το χρέος της: δίνονται περίπου 2 εκατ. ευρώ μηνιαίως όταν ο λογαριασμός είναι της τάξης των 4 έως 5 εκατ. ευρώ (ανάλογα με την τιμή χρέωσης αφού ως γνωστόν η Λάρκο βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις για το νέο τιμολόγιο).
Δηλαδή με το «καλημέρα» και παρότι οι τιμές του νικελίου στην αγορά βρίσκονται σε υψηλά επίπεδα, η εταιρεία μπαίνει μέσα 2 έως 3 εκατομμύρια το μήνα ή αλλιώς 24 έως 36 εκατ. ευρώ το χρόνο, μόνο από το ρεύμα.
Ο εκτροχιασμός των υποχρεώσεων, μάλιστα, έχει οδηγήσει σύμφωνα με πληροφορίες, το ΤΑΙΠΕΔ να ζητήσει την επιστροφή των μετοχών της ΛΑΡΚΟ στο Δημόσιο, αφού το Ταμείο διαπιστώνει ότι αυτές δεν μπορούν να πουληθούν.
Ενδεικτικά όπως υποστηρίζει η ΔΕΗ, ήδη έχει συσσωρευτεί μια συνολική οφειλή που φτάνει στα 200 εκατομμύρια ευρώ (που πάντως αμφισβητείται από τη Λάρκο η οποία υπολογίζει το πραγματικό χρέος στα 40 εκατ. ευρώ). Σε δυσθεώρητα ύψη βρίσκονται και οι απαιτήσεις της Εθνικής Τράπεζας, η οποία έχει κινηθεί νομικά και έχει προχωρήσει σε δεσμεύσεις παγίων.
Με βάση την εικόνα που εμφανίζεται δηλαδή, τα περιθώρια έχουν στενέψει δραματικά και δεν λείπουν οι φωνές που μιλούν για την ανάγκη να υπάρξει πολιτική παρέμβαση.
Δέος
Στην
κατεύθυνση αυτή συνηγορούν και τα στοιχεία του ισολογισμού που
ενέκρινε η γ.σ. της εταιρείας χωρίς ακόμη να έχουν επισήμως
δημοσιοποιηθεί: ο τζίρος της έπεσε κατά 25,4% από τα 278 στα 207 εκατ.
ευρώ, υπό την πίεση των χαμηλότερων τιμών του νικελίου. Οι ζημιές προ
φόρων, τόκων και αποσβέσεων ήταν 51 εκατ. ευρώ ενώ μετά από φόρους
έφτασαν τα 76 εκατ. ευρώ δηλαδή διπλασιάστηκαν από τα 34 εκατ. ευρώ του
2012. Όσο για την καθαρή θέση της εταιρείας, το σύνολο των ιδίων
κεφαλαίων διαμορφώθηκε στα –125,2 εκατ. ευρώ.Εάν δεν είχε καταγραφεί σημαντική άνοδος των τιμών εξαιτίας της κρίσης σε δύο από τους μεγαλύτερους παραγωγούς νικελίου, την Ινδονησία και τη Ρωσία, τότε η Λάρκο δε θα είχε καν κεφάλαια κίνησης. Σημειώνεται ότι τον περασμένο Μάιο οι τιμές του προϊόντος βρέθηκαν στο +47% από τις αρχές του 2014 σε υψηλό διετίας.
Χαρακτηριστικά το αίτημα του ΤΑΙΠΕΔ συνοδεύεται από τη διαπίστωση ότι «οι υποχρεώσεις της εταιρείας είναι τέτοιες που καθιστούν τις μετοχές μη πωλήσιμες».
Μια νέα … «ΓΕΝΟΠ»
Με τα κοστολόγια της εταιρείας να βρίσκονται εκτός ελέγχου η συσσώρευση των ζημιών καθιστά όλο και πιο επισφαλή την επιβίωση της εταιρείας. Μάλιστα η καθυστέρηση που παρατηρείται στο πρόγραμμα ιδιωτικοποίησης, λειτουργεί ακόμη πιο επιβαρυντικά αφού υπάρχει πάντα ο κίνδυνος τα ολοένα διογκούμενα προβλήματα να «διώξουν» πιθανούς ενδιαφερόμενους. Βεβαίως κεντρικό ρόλο στην υπονόμευση των προσπαθειών για εξυγίανση και διάσωση της εταιρείας μέσω της ιδιωτικοποίησης διαδραματίζουν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες των πιο σκληροπυρηνικών σωματείων της ΛΑΡΚΟ. «Είμαστε κάθετα αντίθετοι με οποιασδήποτε μορφής ιδιωτικοποίηση.Θα μας βρει απέναντι οποιοσδήποτε επίδοξος αγοραστής, ακόμα κι αν αυτός είναι Έλληνας, δηλώνουν κατηγορηματικά οι επικεφαλής των Σωματείων της Λάρκο, στις επίσημες τοποθετήσεις τους» θυμίζοντας έντονα τα... «αντάρτικα» της ΓΕΝΟΠ. Οι συνδικαλιστές αυτοί, στην πλειοψηφία τους προσελήφθησαν εκτός ΑΣΕΠ, με τις διαδικασίες των κλαδικών συμβάσεων κυρίως στα τέλη της δεκαετίας του 1990 και τις αρχές του 2000, από τις κομματικά τοποθετημένες διοικήσεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι επικεφαλής των Σωματείων δηλώνουν κατηγορηματικά αντίθετοι σε οποιαδήποτε κίνηση εξορθολογισμού του μισθολογικού κόστους, εάν δεν λάβουν προηγουμένως ρητές διαβεβαιώσεις ότι η βιομηχανία θα παραμείνει υπό τον έλεγχο του δημοσίου.
Και βέβαια, η άτυπη συμμαχία των εργατοπατέρων, φαίνεται από το γεγονός ότι οι «Φωτόπουλοι» της ΓΕΝΟΠ, ενώ έχουν προσφύγει στην Ε.Ε. για την τιμολόγηση του ρεύματος της βαριάς βιομηχανίας στην υψηλή τάση, έχουν αφήσει στο απυρόβλητο την Λάρκο «αδελφών» συνδικαλιστών.
Εκτός από τα σκληροπυρηνικά σωματεία που εκφράζουν κυρίως τους πιο προνομιούχους εργαζόμενους που είναι οργανικά τοποθετημένοι στο εργοστάσιο παρότι διοικητικοί, υπάρχουν και πιο λογικές φωνές, από τα ορυχεία, που ζητούν διασφάλιση των θέσεων και είναι πιο ανοιχτοί στο διάλογο για εξορθολογισμό του κόστους. Ωστόσο η «βολεμένη» πλειοψηφία, στην πραγματικότητα οδηγεί την εταιρεία στο γκρεμό.
Πολιτική λύση
Το πλάνο που που έχει συμφωνηθεί με την τρόικα προβλέπει το σπάσιμο της εταιρείας και χωριστούς διαγωνισμούς διαγωνισμοί για το εργοστάσιο και τα δημόσια μεταλλεία (Άγιος Ιωάννης). Όλα αυτά βεβαίως, προϋποθέτουν ότι θα υπάρξει άμεση κινητοποίηση, αφού το ρολόι μετρά αντίστροφα, ενώ και με τα νέα οικονομικά δεδομένα αποτελεί ερώτημα εάν θα υπάρξει επενδυτικό ενδιαφέρον. Υπό τις συνθήκες αυτές αποτελεί μονόδρομο η πολιτική λύση ώστε να ξεπεραστούν τα εμπόδια για τον διαγωνισμό και να μπορέσει να προχωρήσει έστω και την ύστατη ώρα.
πηγη
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Το ΕΠΙΟΣΥ INFO ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω e-mail έτσι ώστε να αφαιρεθεί. Σχόλια με αναφορές σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις , υβριστικά ή συκοφαντικά θα αφαιρούνται!